Μέτρα για την οικονομία ή Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;

Aπό τον Κώστα Στεφανίδη Σοκ και δέος προκαλεί η διαφαινόμενη πορεία της ελληνικής οικονομίας. Ακόμα και οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις για τ...

Aπό τον Κώστα Στεφανίδη

Σοκ και δέος προκαλεί η διαφαινόμενη πορεία της ελληνικής οικονομίας. Ακόμα και οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις για το έλλειμμα, δεν μπορούσαν προεκλογικά να προβλέψουν διψήφιο αριθμό. Η πραγματικότητα είναι τραγική. Βαδίζουμε σε έναν κύκλο αλλαγών και νέων δομών, όπου πολιτικές που θα έχουν να κάνουν με την πρόνοια, την εργασία, αλλά και την προοπτική μιας στοιχειώδους ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια, φαντάζει απλησίαστο όνειρο.
Οι διαχρονικές ευθύνες για την οικονομία είναι τεράστιες. Στο βωμό της πολιτικής του Μαυρογιαλούρου, θυσίασαν το μέλλον της οικονομίας. Δεν φτάνει όμως η απονομή εκατέρωθεν και...

να προσποιούμαστε ότι δεν είναι τόσο σοβαρό το πρόβλημα. Θα βρεθούμε προ εκπλήξεων εάν αναγκαστικά οδηγηθούμε στα χέρια του Διεθνές Νομισματικού Ταμείου. Είναι αλήθεια ότι όποια χώρα βρέθηκε στην επιτήρηση του παραπάνω οργανισμού, οι πολίτες έχασαν κάθε κοινωνική υποστήριξη αλλά και αξιοπρέπεια. Ας αναλογιστούμε την σημερινή κατάσταση , στα πλαίσια του Δ.Ν.Τ., της Αργεντινής. Μία χώρα που έχει οδηγηθεί σε κοινωνικές εκρήξεις, με δείκτη ανεργίας στο κόκκινο και ένα δημόσιο τομέα που προσφέρει τις υπηρεσίες του μόνο για τα άκρως απαραίτητα.
Η λογική του τσαμπουκά απέναντι στην Ε.Ε., μπορεί να εξελιχθεί σαν τον τσαμπουκά στου Μπαϊρακτάρη, μια και η δομή της Ένωσης είναι τέτοια που αντιλαμβάνεται τα πράγματα μόνο με αριθμούς και όχι τις προθέσεις.
Το μόνο που μας ζώσει σε τούτη τη φάση, είναι η ασπίδα στην οικονομία που έχει να κάνει με την συμμετοχή μας στην ευρωζώνη, ώστε να αποφύγουμε κάθε ενδεχόμενο επιτήρησης του ΔΝΤ, εκτός και αν…..
Η φράση Τρισέ, ότι το παιχνίδι τελείωσε, αυτόματα μεταφράζεται σε ενδεχόμενη διαπραγμάτευση του δώρου Πάσχα για μισθωτούς και συνταξιούχους, σημαίνει τέλος σε προσλήψεις στο δημόσιο τομέα , αλλαγές στη δομή των κρατικών υπηρεσιών, εργασιακό μεσαίωνα στον ιδιωτικό τομέα λόγω της εφαρμογής των stage και μια σειρά άλλες αρνητικές εξελίξεις.
Αλίμονο σε όλους μας, αν χρειαστεί το τιμόνι της χώρας να το αναλάβουν εξωθεσμικοί παράγοντες και ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχο της κάθε κυβέρνησης. Οι δυσάρεστες εκπλήξεις σίγουρα θα είναι πολλές.
Η πολιτική έπαρση, η αδράνεια, οι πειραματισμοί, οι μικροπολιτικές λογικές δεν έχουν πλέον θέση.
Πιστεύω ότι δεν θα αργήσει κάποιο διάγγελμα του πρωθυπουργού το αμέσως επόμενο διάστημα, όπου θα περιγράφεται η όλη τραγική κατάσταση, εύχομαι μόνο να μην περιοριστεί στην απονομή ευθυνών.