Ο συντάκτης των “Νέων” ξέχασε να υπολογίσει και κάτι άλλο που θα μειώνει ακόμα περισσότερο τα όποια γλίσχρα οφέλη θα αφήνει η ΜΕΙΩΣΗ του αφορολογήτου: την αμοιβή που θα αναγκάζεται να πληρώνει στο λογιστή για την καταχώριση όλων των μικροαποδείξεων από τα καθημερινά ψιλολόγια (ψωμί κ.λπ) τις οποίες, λόγω του πλήθους τους, θα είναι αδύνατο να καταχωρίσει μόνος του.
Μην απορήσετε μάλιστα αν σύντομα δείτε (όχι από λογιστές) και μικρές αγγελίες του στυλ “αβάδιστα περνάω στοιχεία αποδείξεων στις ειδικές φόρμες, αμοιβή 100 ευρώ”.
Μπα! Αλλάξανε τα Νέα τίτλους ? Χθες με παχιά παχιά γράμματα γράφανε για φοροελαφρύνσεις στους καημένους χαμηλομεσαίους και κηνύγι των κακών πλουσίων!
ΑΝΤΕ ΑΛΗΤΕΣ ΤΟΥ + ΛΑΜΠΡΑΚΗ. ΠΑΤΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΑ ΤΜΕΙΑ. ΤΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΤΕ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ. ΠΡΩΤΑ.
Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους με το ΔΙΠΡΟΣΩΠΟ καραγκιόζη που μπλέξαμε! Το μόνο που δεν είχε υπολογίσει όμως είναι ΜΠΟΡΕΙ Ο ΕΥΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΟΙΔΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΟΡΟΙΔΟ. Όλη η Ελλάδα σκίζει φλέβες από την απόγνωση και κόβει χέρια ότι δεν θα ξαναπιστέψει "τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα". Μέχρι τότε θυμώνουμε, φτιαχνόμαστε και υπομένουμε αλλά την τελευταία κουβέντα τη λέει πάντα ο λαός, Γιωργάκη.
12:40 εσενα δεν σε πιανει κανεις ουτε μπορει να σου παρει τα πρωτεια, εισαι ο προεδρος το καραγκιοζιδων. Υοκ εξουσια λαμογια μετα απο 20 χρονια και βλεπουμε ακριβως γιατι ο Λαος δεν ειναι πλεον κοροιδο ουτε εδω επεσες μεσα χειροτερος απο τον πρωην αρχηγο σου εισαι.Ουτε να παρακολουθησετε τα τεκτενομενα ησαστε ικανοι, ακουτε και βλεπετε πραγματα σαν ζαλισμενα ψαρια, οταν συνελθετε θα τα ξαναπουμε.
Την πρωίαν της Παρασκευής 21ης Απριλίου 1967, εκήρυξε την ομώνυμον Εθνοσωτήριον Επανάστασιν, ως Αρχηγός της. Μετά των ετέρων Πρωτεργατών της, Ταξιάρχου (ΤΘ) Στυλιανού Παττακού και Συνταγματάρχου (ΠΒ) Νικολάου Μακαρέζου, έθεσε και πάλιν εαυτόν εις την διάθεσιν της Πατρίδος και του Έθνους, αποσκοπών εις την των αμφοτέρων Σωτηρίαν, και την αποτροπήν του Κομμουνιστικού κινδύνου.
Το απόγευμα της ιδίας ημέρας, μετά την καθολικήν λαϊκήν αποδοχήν και επικράτησιν της Επαναστάσεως, ωρκίσθη ως Υπουργός Προεδρίας της Εθνοσωτηρίου Κυβερνήσεως υπό τον Πρωθυπουργόν Κωνσταντίνον Κόλλιαν (1901 - 1998), τ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου.
Μετά το αποτυχόν Κίνημα του Βασιλέως την 13ην Δεκεμβρίου 1967, ανέλαβε τον συντονισμόν και την ηγεσίαν των Ενόπλων Δυνάμεων. Ακολούθως και ύστερα από την αναχώρησιν (14.12.1967) του Άνακτος εις το εξωτερικόν, και την ορκωμοσίαν του Αντιστρατήγου Γεωργίου Ζωϊτάκη (1910 - 1996) εις την θέσιν του Αντιβασιλέως, ωρκίσθη ως Πρωθυπουργός και Υπουργός Εθνικής Αμύνης.
Διά της υπ' αριθμόν ΙΣΤ΄/23.12.1967 Συντακτικής Πράξεως και του 228/26.12.1967 Αναγκαστικού Νόμου, εχορήγησε την πρώτην Γενικήν Αμνηστίαν, αφορώσαν τα μετά την 21.04.1967 διαπραχθέντα πολιτικά αδικήματα, συμπεριλαμβανομένου και του Βασιλικού Κινήματος.
Την 25ην Μαρτίου 1968 παρουσίασε το πρώτον προσχέδιον του νέου Συντάγματος, καταρτισθέντος υπό 20μελούς Επιτροπής Νομομαθών υπό την προεδρίαν του τέως Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Χ. Μητρέλια. Τούτο, τροποποιηθέν και επαναπαρουσιασθέν διαδοχικώς την 11ην Ιουλίου και 14ην Σεπτεμβρίου 1968, εθεσμοθετήθη τελικώς διά της διεξαγωγής δημοψηφίσματος την 29ην Σεπτεμβρίου 1968 και ετέθη εις ισχύν από της 15ης Νοεμβρίου του ιδίου έτους.
Η σύνθεσις της Επιτροπής Νομομαθών ήτο: 1. Χαρ. Μητρέλιας, επίτιμος Πρόεδρος Συμβουλίου Επικρατείας 2. Γ. Μαριδάκης, Ακαδημαϊκός, επίτιμος καθηγητής Παν/μιου 3. Δ. Κιουσόπουλος, επίτιμος Εισαγγελεύς Αρείου Πάγου, τ. Πρωθυπουργός 4. Κ. Καυκάς, επίτιμος Πρόεδρος Αρείου Πάγου 5. Ι. Μανιάτης, επίτιμος πρόεδρος Συμβουλίου Επικρατείας 6. Α. Τούτσος, σύμβουλος Επικρατείας, υφηγητής Παν/μιου 7. Η. Κυριακόπουλος, καθηγητής Παν/μιου 8. Μ. Δένδιας, καθηγητής Παν/μιου 9. Χ. Βασιλακόπουλος, επίτιμος πρόεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους 10. Μ. Σταυρόπουλος, επίτιμος πρόεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους 11. Δ. Μαγγιώρος, επίτιμος πρόεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους 12. Ι. Παπαβλαχόπουλος, πρόεδρος ΑΣΔΥ 13. Κ. Γεωργόπουλος, υφηγητής Παν/μιου 14. Τσάτσος, υφηγητής Παν/μιου 15. Γ. Οικονομόπουλος, δικηγόρος 16. Π. Ζήσης, δικηγόρος 17. Δ. Αποστολίδης, δικηγόρος 18. Α. Τσουκαλάς, δικηγόρος 19. Α. Κουκλέλης, δικηγόρος 20. Ε. Πετραλιάς, δικηγόρος
Την 29ην Μαρτίου 1968 ανεκοίνωσε εις Θεσσαλονίκην, επ’ ευκαιρεία συγκεντρώσεως εκπροσώπων όλων των γεωργικών συνεταιρισμών της Βορείου Ελλάδος, την διαγραφήν όλων των πρό της 21ης Απριλίου 1967 συναφθέντων αγροτικών χρεών. Την 13ην Αυγούστου 1968 εγένετο ανεπιτυχής δολοφονική απόπειρα κατά της ζωής του, υπό του λιποτάκτου των τάξεων του Ελληνικού Στρατού Αλεξάνδρου Παναγούλη.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕΡΟΣ Β Εις το διάστημα Μαρτίου - Αυγούστου 1969 διετέλεσεν Υπουργός Παιδείας, από του Ιουλίου δε του 1970 ανέλαβεν και το Υπουργείον Εξωτερικών. Το αυτό έτος (1970) ενυμφεύθη την (δευτέραν σύζυγόν του) Δέσποιναν Γάσπαρην μετά της οποίας απέκτησεν εν τέκνον. Την 21ην Μαρτίου 1972, ωρκίσθη ως Αντιβασιλεύς, παραιτηθέντος του Στρατηγού Γεωργίου Ζωϊτάκη.
Κατήστειλε το εκδηλωθέν "Κίνημα του Ναυτικού" (23 - 25.05.1973), ακολούθως δε προέβη εις την κατάργησιν της Βασιλείας την 1ην Ιουνίου 1973, και την εγκαθίδρυσιν "Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας". Προς τούτο προετάθησαν 12 τροποποιήσεις του Συντάγματος του 1968, με σκοπόν την αλλαγήν του Πολιτεύματος της Χώρας.
Μετά την διενέργειαν σχετικού Δημοψηφίσματος, εξελέγη την 29ην Ιουλίου 1973 Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με Αντιπρόεδρον τον Στρατηγόν (ΠΒ) Οδυσσέαν Αγγελήν. Ωρκίσθη εις το νέον αξίωμα την 20ην Αυγούστου 1973, χορηγήσας ακολούθως, διά του υπ' αριθμόν 168/20.08.1973 Προεδρικού Διατάγματος, νέαν Γενικήν Αμνηστίαν εις τους πολιτικούς κρατουμένους, και απένειμε Χάριν εις τον επίδοξον δολοφόνον του Α. Παναγούλην. Παραλλήλως, διά του υπ' αριθμόν 167/20.08.1973 Προεδρικού Διατάγματος, ήρθη η ισχύς του Στρατιωτικού Νόμου εις Αθήνας και Πειραιάν.
Πιστός πάντοτε εις την Πατρίδαν και το Έθνος και μηδέποτε αποβλέπων ουδέ κατά το ελάχιστον εις προσωπικά οφέλη, επροετοίμασε τον δρόμο διά την διενέργειαν εκλογών την 10ην Φεβρουαρίου του 1974. Προς τον σκοπόν αυτόν, όλα τα στρατιωτικά μέλη της Επαναστατικής Κυβερνήσεως παρητήθησαν την 8ην Οκτωβρίου 1973, και η πρωθυπουργία της χώρας ανετέθη εις τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνην (22.04.1909 - 04.01.2000).
Την 6ην Οκτωβρίου 1973 Συριακαί και Αιγυπτιακαί δυνάμεις επετέθησαν συνδυασμένως κατά του Ισραήλ, γεγονός που εσηματοδότησεν την έναρξιν του πολέμου του "Γιόμ Κιππούρ". Αι πολεμικαί επιχειρήσεις διήρκεσαν μέχρις της 11ης Νοεμβρίου 1973, ότε υπεγράφη συμφωνία καταπαύσεως του πυρός. (Η συνδιάσκεψις ειρήνης μεταξύ Ισραήλ, Αιγύπτου, Συρίας και Ιορδανίας συνεκλήθη τελικώς την 21ην Δεκεμβρίου 1973 εις Γενεύην).
Την 20ην Νοεμβρίου 1973 απεδέχθη ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας την εισήγησιν του Πρωθυπουργού Σπ. Μαρκεζίνη όπως απορριφθή "νότα" του Στέητ Ντηπάρτμεντ, με την οποίαν εζητήτο η επέκτασις της ισχυούσης "Συμφωνίας Λιμενικών Διευκολύνσεων" μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ, ώστε να επιτρέπεται η προσγείωσις αμερικανικών αεροπλάνων, φερόντων πυρηνικόν οπλισμόν, εις το αεροδρόμιον της Ελευσίνος. Τούτο απέβλεπεν εις την προετοιμασίαν του ανεφοδιασμού των Ισραηλινών με νέα αμερικανικά όπλα, εις περίπτωσιν επαναλήψεως των μετά των Αράβων εχθροπραξιών, αίτιναι ετέλουν εις ανακωχήν.
Την 25ην Νοεμβρίου 1973 ο επίορκος Διοικητής της ΕΣΑ, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, ανέτρεψε με στρατιωτικόν πραξικόπημα την νόμιμον Κυβέρνησιν της χώρας, θέσας εις κατ’ οίκον περιορισμόν τον Εθνάρχην Γεώργιον Παπαδόπουλον
ο Εθναρχης Γεωργιος Παπαδοπουλος... - Χάρισε στους Δημοσιογράφους το λεγόμενο Αγγελιόσημο, που κανείς τους δεν θυμάται...
- Έφτιαξε μεγάλα κτίρια που θα ζήσουν μέχρι το 2500!
- Έφτιαξε Νοσοκομεία...
- Μεγάλους δρόμους...
- Έδωσε στο 80% των υπαλλήλων δάνεια...
- Πήρε για το Στρατό αεροπλάνα και υποβρύχια...
- Δεν είχαμε εκείνα τα χρόνια ούτε μία φωτιά...
- Έδωσε χρήματα σε Βιομηχάνους, Βιοτέχνες, δάνεια...
- Χάρισε τα Αγροτικά χρέη...
- Όπου κι αν πήγαινε ξεσηκωνόταν ο Τόπος!
- Στο Πολυτεχνείο δεν κρέμασε, απλώς τον "κρέμασαν" όσοι ήθελαν να τον ρίξουν...
- Και όταν ήλθαν οι Καλοί και τον έπιασαν, ενώ του έγινε πρόταση να φύγει, αυτός, με την ξεροκεφαλιά που τον έδερνε, προτίμησε να μείνει 25 χρόνια φυλακή...
- Δεν υπέγραφε για να βγεί από την φυλακή, παρά τις ποικίλες υποσχέσεις...
- Και ένα πρωινό, όταν πέθανε, του βρήκαν μόνο τα παράσημα και κάποιες στρατιωτικές στολές...
Ο βασικός μας στόχος είναι δικαιοσύνη. Η δικαία κατανομή του εισοδήματος. Η ηθική και υλική εξύψωσις του κοινωνικού συνόλου και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών, και των πενεστέρων τάξεων. Η στοργή της Κυβερνήσεως θα στραφή αμέριστος προς την νεολαίαν και τα προβλήματά της. Μετά την παγίωσιν ομαλού ρυθμού και την δημιουργίαν των καταλλήλων προς τούτο συνθηκών, το ταχύτερον δυνατόν θα επανέλθη η Χώρα εις τον Κοινοβουλευτισμόν επί υγιούς βάσεως. Τότε η αποστολή της Κυβερνήσεως θα έχη λήξη. Γεωργιος Παπαδοπουλος προεδρος της κυβερνης 21-4-67 εως 8-8-73 (τοτε που παραιτηθει η κυβερνηση και ολα της τα στελεχη και προκυρηχθησαν εκλογες για τις 10-2-74) ολα τα αλλα περι μετα τις 8-8-73 ειναι περα απο ψευδη και γελοια ειναι και πολυ εξυπνα και ...βολικα για τους μετεπειτα..."δημοκρατης" πολιτικαντηδες που ρημαξαν το τοπο που καταληστεψαν τον ελληνα πολιτη, που καταξευτιλησαν τον ελληνα στα περατα της γης....ολα αυτα τα ποβρασματα οι πολιτικοι, μαζι με τις "ανενταχτους δημοσιογραφους" (μαριονετες) και με τους ..."αγωνιστες του πολυτεχνειου" που εξαργυρωσαν το μισος τους προς τη χωρα με δισσεκατομυρια....
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΑΡΧΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Δημοσιευθείσαι εις την εφημερίδαν "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ", φύλλον της 28.06.1999, σελ. 7
Στυλιανός Παττακός, Αντιπρόεδρος των Κυβερνήσεων της Επαναστάσεως.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος απετέλεσε φαινόμενον ζωής, αντοχής και υπερηφανείας. Ήτο γενναίος άνδρας, έντιμος και περιφρόνησε πάσαν πρότασιν απελευθερώσεως. Ηρνήθη να ζητήσει μεταφορά του στο σπίτι του, ακόμη και όταν εκινδύνευε να αποθάνει εις την Εντατική, όπου παρέμεινε υπερήφανος επί σχεδόν 3 έτη. Έμεινε πιστός εις το Δόγμα της Επαναστάσεως, κυρίως του Νέστορος της Επαναστάσεως Στρατηγού των στρατηγών Οδυσσέως Αγγελή, το οποίον έλεγε ότι δεν είναι η Υγεία το μόνον Αγαθόν. Για τον τίμιο και λεβέντη άνθρωπο, αγαθόν αποτελεί η αξιοπρέπεια. Και αυτό το Δόγμα ετήρησε ο Παπαδόπουλος. Επροτίμησε να αποθάνει όρθιος, παρά σκλάβος γονατισμένος και ζητιάνος. Δεν είχε πικρίες. Ο Παπαδόπουλος και ημείς οι Επαναστάται δεν καταδεχόμεθα να πικραινόμεθα. Επιρρίπτομε τας ευθύνας εις εκείνους που προκαλούν τας πικρίας. Ημείς δεν πικραινόμεθα.
Γεώργιος Στρατογιαννάκος, πρώην Δήμαρχος Περιστερίου.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος επροτίμησε τον θάνατον και όχι την ατιμωτική υπογραφή που του ζητούσε να βάλει το πολιτικό κατεστημένο. Η δημοκρατία της μεταπολιτεύσεως δολοφονεί. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος τους συγχωρούσε. Ζήτω ο Γεώργιος Παπαδόπουλος.
Χρίστος Μίχαλος, πρώην Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ.
Σήμερα το μεσημέρι έφυγε από τη ζωή ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος εκρατείτο στη φυλακή επί 25 ολόκληρα χρόνια. Δεν υπάρχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία. Η προσφορά του υπήρξε μεγάλη για τον τόπο, κάτι που ψιθυριστά ομολογούν και οι διώκτες του. Εδικάσθη παράνομα και κατεδικάσθη με νόμο αναδρομικής ισχύος, επειδή ακριβώς η προσφορά του υπήρξε μεγάλη. Εν ζωή όμως δεν δικαιώνονται οι σπουδαίοι. Η Ιστορία είναι ο στίβος τους. Αυτή αδέκαστη τους παραλαμβάνει, τους κρίνει, τους δικαιώνει και τους κάνει αθάνατους. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αντιμετώπισε αυτή την αδικία με καρτερία και σεμνότητα. Δεν έσκυψε, δεν γονάτισε. Δεν έγινε επαίτης δικαιοσύνης από τους βιαστές του δικαίου και της Ιστορίας. Παρέμεινε υπερήφανος, συνειδησιακά ελεύθερος και ιδεολογικά αδούλωτος. Δεν προσκύνησε ψεύτικα είδωλα και επίγειους θεούς. Δεν συμβιβάστηκε με επίορκους. Διεφύλαξε αδιαπραγμάτευτα τα ιδανικά του.
Το μίσος, ο φθόνος και η ευτέλεια των κυβερνησάντων την Ελλάδαν από του έτους 1974 μέχρι τούδε πολιτικών, επεκράτησε. Σήμερον την πρωίαν, ο Αρχηγός της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967, Γεώργιος Παπαδόπουλος απεδήμησεν εις Κύριον, ακολουθήσας τον αδελφόν του Κωνσταντίνον, θανόντα προ διμήνου εν φυλακαίς, προς δόξαν των χαμερπών αντιπάλων του. Και όμως, ο υπέροχος αυτός πολιτικός αρχηγός, διοίκησε επί εξαετίαν την χώραν, παραδώσας το Δημόσιον Θησαυροφυλάκιον πλήρες και με μηδενισμένον το Δημόσιον Χρέος, με συνέπεια να κατορθωθεί η είσοδος της Ελλάδος εις την ΕΟΚ. Αλλά όπως είναι γνωστόν, από της αρχαιότητος ακόμη, οιοσδήποτε Έλλην προσέφερε πατριωτικόν έργον εις την χώραν, ετιμωρήθη και μάλιστα σκληρώς. Ως αξιωματικός, ως συνάδελφος, ως φίλος και ως συνεπαναστάτης και ως συνέγκλειστος, αισθάνομαι βαθυτάτην θλίψιν δια την απώλειαν.
Σπυρίδων Ζουρνατζής, πρώην Ευρωβουλευτής ΕΠΕΝ.
Με κριτήριο τα χρόνια εξουσίας και το επιτελεσθέν έργο, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κατατάσσεται ακόμη και από τους αντιπάλους του μεταξύ των πρώτων στρατιωτικών επαναστατών του Αιώνος. Του Ζορμπά, του Πλαστήρα, του Μεταξά. Ενώ όμως όλοι οι προηγούμενοι απέθαναν στο κρεββάτι της εξουσίας ή της κατοικίας τους, αυτός μόνος ετόλμησε να μετατρέψει τα εκτός εξουσίας χρόνια της ζωής του, σε μια δεύτερη Επανάσταση, την Επανάσταση Ήθους και Καρτερίας προκειμένου να υπερασπιστεί το Δίκαιο της Πρώτης Επαναστάσεώς του. Η μεθαυριανή κηδεία του Γεωργίου Παπαδόπουλου θα είναι ενώπιον της Ιστορίας όχι η κηδεία του, αλλά η αποθέωσή του. Πριν ακόμη ζήσει την δικαίωση της Πρώτης Επαναστάσεώς του, αποθεώνεται για την δικαίωση της Δευτέρας Επαναστάσεώς του.
να ποιος ηταν ο..."εθναρχης" Η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας είναι πάγια τακτική της άρχουσας τάξης προκειμένου να ελέγξει και να χειραγωγήσει την σκέψη των μαζών. Η περίπτωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή είναι από τις χαρακτηριστικότερες αυτής της πραγματικότητας. Τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γέννησή του, παρουσίασαν για άλλη μια φορά τον συγκεκριμένο αστό πολιτικό ως «εθνάρχη», ως «αναμορφωτή της χώρας και της οικονομίας μετά τον πόλεμο», ως «εγγυητή της δημοκρατίας μετά τη Χούντα» και ως «εμπνευσμένο ηγέτη που έβαλε τη χώρα στην Ευρώπη».
Η εικόνα αυτή είναι φυσικά αποδεκτή και από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ* που φαίνεται να αγνοεί όλα αυτά που ο ελληνικός λαός έζησε στα μαύρα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από αυτόν τον αντιδραστικό αστό ηγέτη, πιστό υπηρέτη της άρχουσας τάξης και του ιμπεριαλισμού. *δεν το νομίζω
Παιδί της «εμφυλιακής» Δεξιάς και αρχιερέας «βίας και νοθείας»
Η πολιτική καριέρα του Καραμανλή ξεκινάει το 1935, ως βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος. Στην κρίσιμη εποχή της Κατοχής η δράση του φαίνεται να «χάνεται», μέχρι να επανεμφανιστεί ως υπουργός Εργασίας το 1948 στις κυβερνήσεις που πολεμούσαν το επαναστατημένο λαϊκό κίνημα. Μετά τον θάνατο του αντιδραστικού στρατάρχη Παπάγου τον Οκτώβρη του 1955 ο Βασιλιάς Παύλος τον διορίζει πρωθυπουργό της χώρας, κατόπιν προσωπικής επιλογής του αρχηγού της αμερικανικής ΚΥΠ , Άλλεν Ντάλλες. Η επιλογή αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία, όπως φαίνεται και από το γράμμα που έστειλε η Φρειδερίκη στον Αμερικάνο στρατηγό Μάρσαλ: «… Μέσα σε μερικές ώρες ο σύζυγος μου διόρισε πρωθυπουργό έναν νέο άνδρα, αυτοδημιούργητο, από την Μακεδονία » και συμπληρώνει « Από τότε εξασφαλίσαμε και πάλι ήσυχο ύπνο τη νύχτα, κάτι που τελευταίως είχαμε πάψει να έχομε…» . Το βασιλικό ζεύγος μπορούσε πλέον να κοιμηθεί ήσυχα, αφού εκτός τον άλλων ο νέος πρωθυπουργός θα προωθούσε την υπογραφή της Συνθήκης Ζυρίχης - Λονδίνου για το Κυπριακό* που ρύθμιζε το θέμα σύμφωνα με τις επιταγές και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού. *η Τουρκία έγινε απο το πουθενά εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο και ο “Αττίλας” απέκτησε “κάποια” νομιμοποίηση να παρέμβει, o «εθνάρχης» ξεπούλησε το νησί
Η «περίεργη» σχέση του Καραμανλή με τα μαθηματικά φάνηκε και την επόμενη χρονιά στις εκλογές του 1956. Η ΕΡΕ με ποσοστό 47,38% πήρε 165 βουλευτές ενώ το Κέντρο με την Αριστερά με 48,15% εξέλεξαν μόλις 132 βουλευτές! Το δεύτερο κόμμα χάρη στον Καραμανλικό εκλογικό νόμο εξασφάλισε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία!
Στις εκλογές του 1958 η ΕΡΕ με το 41,7% των ψήφων πήρε το 57% των εδρών και η ΕΔΑ προς έκπληξή όλων έλαβε το 24,4%. Οχτώ μόλις χρόνια μετά την ήττα του εμφυλίου και σε καθεστώς σκληρής αστυνομικής καταστολής ο ένας στους τέσσερις Έλληνες εμφανίζονταν ακόμα φιλοκουμμουνιστής, γεγονός πολύ δυσάρεστο ιδιαίτερα για την CIA που κατέστρωσε ένα πρόγραμμα τεχνητής ελάττωσης των δυνάμεων της Αριστεράς. Η «απαράδεκτη» αυτή κατάσταση λοιπόν για το κατεστημένο, «διορθώθηκε» στις περίφημες «εκλογές βίας και νοθείας»* του 1961 όπου ψηφίσαν κάμποσα δέντρα, πολλοί πεθαμένοι και πολλοί ζωντανοί πήγαν στα εκλογικά κέντρα και ψήφισαν στα φανερά έξω από τα τμήματα από τον φόβο των διώξεων. *ο “βιαστής” της δημοκρατίας που τάχα επανέφερε το ‘74
να ποιος ηταν ο ..."εθναρχης μερος β Το 1965 επί κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου τα στελέχη της ΕΡΕ παραδέχθηκαν ότι όλα αυτά έγιναν στη βάση του γενικότερου αντικομουνιστικού σχεδίου «Περικλής» στο κείμενο του οποίου είχε παρεισφρήσει μερικές φορές «ατυχώς» η λέξη «εκλογαί», εξ’ αιτίας της συγγραφικής απειρίας του γραμματέως της επιτροπής αντισυνταγματάρχη του Πυροβολικού και κατοπινού δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου!
Πέρα όμως από τα εκλογικά μαγειρέματα, η πρώτη διακυβέρνηση Καραμανλή συνοδεύτηκε από ένα πλήθος οικονομικών και άλλων σκανδάλων. Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση Μέρτεν. Ο Μαξ Μέρτεν ήταν κατά τη διάρκεια της Κατοχής αναπληρωτής Διοικητής της Στρατιωτικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης και Αιγαίου. Ονομάστηκε «Δήμιος της Θεσσαλονίκης» καθώς έστειλε 50.000 Εβραίους σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αφανίζοντας τη μεγαλύτερη Ισραηλιτική κοινότητα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ο Μέρτεν το Μάη του 1957 κατέχοντας υψηλή κυβερνητική θέση στη Δυτική Γερμανία ήρθε ως τουρίστας στην Ελλάδα! Τα θύματα του, τον αναγνώρισαν, συνελήφθη και καταδικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου σε 25ετή κάθειρξη. Η κυβέρνηση του «εθνάρχη» όμως μετά από εφτά μήνες αποφυλάκισε τον ναζιστή εγκληματία και τον έστειλε πίσω στη Δυτική Γερμανία. Με μια ιδιότυπη πράξη «ευγνωμοσύνης» ο ναζιστής γυρνώντας στην πατρίδα του κατονόμασε τον Καραμανλή και δύο υπουργούς του ως συνεργάτες του κατά την διάρκεια της Κατοχής! Το σκάνδαλο που ξέσπασε πήρε διαστάσεις, αλλά η κυβέρνηση το «έθαψε» και φυσικά ποτέ δεν διαλευκάνθηκε.
Το 1962-63 το βάρος των σκανδάλων ήταν δυσβάσταχτο, η λαϊκή αντίδραση έντονη με 185 απεργίες, η εκλογική ήττα σίγουρη, η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος της Δεξιάς, που το Παλάτι εξέθρεψε και ο ίδιος ο Καραμανλής προστάτευσε. Μερικές μέρες μετά την δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ, ο ίδιος κάρφωνε την Φρειδερίκη αναρωτιόμενος «ποιος κυβέρνα αυτή τη χώρα»; ξεχνώντας όμως ποίος τον είχε διορίσει πρωθυπουργό Ο «εμπνευσμένος ηγέτης» παραδεχόμενος έμμεσα ότι τόσα χρόνια ήταν εντολοδόχος του παλατιού και ως εκ τούτου δεν του έμενε άλλη λύση παρά οι δεκάχρονες “διακοπές”* στη Γαλλία. Είναι χαρακτηριστικό για την «δημοκρατικότητα» του ανδρός, το ότι ο Γλίξμπουργκ αργότερα τον κατηγόρησε ότι προωθούσε την λύση μιας δικτατορίας για την αποφυγή της ήττας του 1963. *τόση μεγάλη επιτυχία είχε που το έσκασε μέσα στην νύχτα ως Τριανταφυλλίδης
να ποιος ηταν ο..."εθναρχης μερος Γ Στην διάρκεια των “διακοπών” του στη Γαλλία ο «εθνάρχης» θυμήθηκε ότι στη χώρα υπήρχε στρατιωτική Χούντα και έδωσε μια σχετική συνέντευξη ( 27/11/67) περιγράφοντας την κατάσταση στην Ελλάδα γενικά και αφηρημένα ως «επικίνδυνη». Ιδού ολόκληρη η φράση του για να καταλάβουμε ποιος ήταν κατά τη γνώμη του ο κίνδυνος : «Επικίνδυνον δε διότι εάν παραταθεί υπέρμετρον η παρούσα κατάστασις και δεν έχει προγραμματισθεί με σύνεσιν και τόλμην η αποκατάστασις της ομαλότητας, υπάρχει κίνδυνος να καταλήξωμεν εις τον κομμουνισμόν». Οι εξηγήσεις είναι περιττές η χούντα για τον Καραμανλή ήταν επικίνδυνη γιατί ο λαός όταν θα την έριχνε μπορεί να επέλεγε τον κομμουνισμό! Έτσι συνεπής με τον εαυτό του ο Κ. Καραμανλής για να αποφύγει η χώρα αυτόν τον κίνδυνο, όταν η καταρρέουσα Χούντα επεδίωξε πολιτική λύση το 1974 επέστρεψε ως εθνοσωτήρας. *μήπως ζήτησε βοήθεια απο τον Κωνσταντίνο να τον επαναφέρει με μέσον την Ελισάβετ της Αγγλίας και όταν αυτό έγινε τον άδειασε; Δείχνοντας το ήθος του ανδρός;
Στην επταετή διακυβέρνηση που ακολούθησε* τίμησε αυτή την επιλογή χουντικών αμνηστεύοντας πολλούς από αυτούς, ανασυντάσσοντας το κράτος της Δεξιάς, φιμώνοντας τον Τύπο ψηφίζοντας το αντιδραστικό Σύνταγμα του 1975 και κάνοντας πραγματικότητα την κοινή επιδίωξη του δυτικού ιμπεριαλισμού και της ελληνικής πλουτοκρατίας για ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Η παράταξη του αργότερα τον επιβράβευσε για την προσφορά του στην υπηρεσία της αντίδρασης, κάνοντας τον δύο φορές πρόεδρο της Δημοκρατίας, θέση που επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ως φραγμό ακόμα και για τις πιο μετριοπαθείς φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις από αυτές που επέβαλαν σε εκείνη την κυβέρνηση οι εργαζόμενοι. *την δεύτερη επταετία
Σε ότι αφορά το εργατικό κίνημα, αυτό «τίμησε» στην δεύτερη επταετία του τον «εθνοσωτήρα» με μαζικές απεργίες, με 3.000.000 απεργούς, με 15.000 απολυμένους συνδικαλιστές και με εκατοντάδες τραυματίες στα συλλαλητήρια. Με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι αντιλήφθηκαν στην πράξη το ρόλο του Καραμανλή και είναι αυτή η ιστορική εμπειρία που από μόνη της αρκεί να δώσει απαντήσεις στους σημερινούς πλαστογράφους της Ιστορίας.
Την 25ην Νοεμβρίου 1973 ο επίορκος Διοικητής της ΕΣΑ, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, ανέτρεψε με στρατιωτικόν πραξικόπημα την νόμιμον Κυβέρνησιν της χώρας, θέσας εις κατ’ οίκον περιορισμόν τον Εθνάρχην Γεώργιον Παπαδόπουλον.
Πρόεδρος της Δημοκρατίας ωρίσθη ο Στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης (1917 - 1999), και Πρωθυπουργός ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Την κυβέρνησιν των πραξικοπηματιών ώρκισεν αυθημερόν ο τότε Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ.
Την 15ην Ιουλίου 1974, ημέρα Δευτέρα, εξεδηλώθη στρατιωτικόν πραξικόπημα κατά του Προέδρου της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Ο τελευταίος διεσώθη και διέφυγεν εις το εξωτερικόν, όπου ομιλών την Παρασκευήν 19ην Ιουλίου 1974 ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εκάλεσεν την Τουρκίαν όπως επέμβη ως Εγγυήτρια Δύναμις.
Ηκολούθησεν η τουρκική στρατιωτική εισβολή ("Αττίλας 1") κατά της νήσου, το Σάββατον της 20ης Ιουλίου 1974, ενώ παραλλήλως (20.07.1974) εκηρύχθη εν Ελλάδι Γενική Επιστράτευσις.
Σ.Σ.: Διά την πλήρην και αληθήν περιγραφήν των γεγονότων της εν λόγω περιόδου, βλέπε: "Ιστορικά Κείμενα" / "Μηνυτήριος Αναγγελία".
Την 23ην Ιουλίου 1974, ημέρα Τρίτη, κατόπιν συσκέψεως των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων μετά του Προέδρου της Δημοκρατίας Στρατηγού Φαίδωνος Γκιζίκη (εις ην συμμετείχον οι Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Γεώργιος Μαύρος, Ευάγγελος Αβέρωφ, Ξενοφών Ζολώτας, Στέφανος Στεφανόπουλος, Σπυρίδων Μαρκεζίνης, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας και Πέτρος Γαρουφαλιάς) απεφασίσθη η παράδοσις της εξουσίας εις τους πολιτικούς.
Την 24ην Ιουλίου 1974, ημέρα Τετάρτη, επανήλθεν εκ Παρισίων ο Κ. Καραμανλής σχηματίσας κυβέρνησιν Εθνικής Ενότητος, ενώ την επομένην (25/7) οι υπουργοί των Εξωτερικών Μ. Βρεττανίας, Ελλάδος (Γεώργιος Μαύρος) και Τουρκίας προσήλθον εις συνομιλίας εν Γενεύη, αίτιναι διήρκεσαν μέχρι την 30ην του αυτού μηνός. Συνεφωνήθη η κατάπαυσις του πυρός εις την Κύπρον. Οι Τούρκοι είχον ήδη καταλάβει το 12% του Κυπριακού εδάφους.
Η δευτέρα εν Γενεύη συνδιάσκεψις μεταξύ των ως άνω μερών, ήρξατο την Παρασκευήν 9 Αυγούστου 1974 και διήρκεσεν μέχρι την 14ην του ιδίου μηνός. Μετά την κατάρρευσιν των διαπραγματεύσεων, επανελήφθησαν την 14ην Αυγούστου 1974, ημέρα Τετάρτη, αι τουρκικαί επιθετικαί στρατιωτικαί επιχειρήσεις ("Αττίλας 2") αίτιναι, μετά την κατάληψιν της Αμμοχώστου την 15.07.1974, κατέληξαν την 16ην Αυγούστου με την κατοχήν του βορείου τμήματος (37% της όλης εδαφικής εκτάσεως) της νήσου.
Σ.Σ.: Μετά την παράθεσιν των γεγονότων και των ημερομηνιών, καθίσταται πρόδηλον εις τον αντικειμενικόν ερευνητήν της ιστορίας, ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και το Επαναστατικόν Καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967, ουδεμίαν σχέσιν είχον με την προδοσίαν της Κύπρου, ήτις εσχεδιάσθη και εξετελέσθη υπό του επιόρκου πραξικοπηματίου Δημητρίου Ιωαννίδη, του μόνου δικαίως εγκλείστου εις τας φυλακάς Κορυδαλλού.
«... θα έπρεπε να αποτραπούν αι προετοιμαζόμεναι εκλογαί, διότι ούτως ή άλλως αι συνεχιζόμεναι οξύτητες από τον Ανδρέα Παπανδρέου κυρίως, ο οποίος ηπείλει ότι εάν η Ένωσις Κέντρου εκέρδιζεν τας εκλογάς θα εσχημάτιζεν Κυβέρνησιν εις την πλατείαν Συντάγματος, αγνοών τα Ανάκτορα, θα προκαλούσαν ανάφλεξιν».
«... και (...) είχε προαναγγείλει ο Ανδρέας Παπανδρέου ότι το βράδυ των εκλογών και με απλή πλειοψηφία όχι κοινοβουλευτική, της Ενώσεως Κέντρου του μπαμπά του, θα ώρκιζαν Κυβέρνηση στην Πλατεία Συντάγματος και θα τηλεφωνούσαν στον Βασιλέα την σύνθεσή της».
«... αλλ' ακόμη και άν φθάσωμεν εις τας κάλπας, το αποτέλεσμα δεν θα γίνη παραδεκτόν υπό των ηττημένων, οι οποίοι το δηλώνουν από τούδε, είς μάλιστα τούτων ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου εδήλου ότι εάν το αποτέλεσμα θα ήτο δυσμενές δι' αυτόν, θα εκάλει τον λαόν εις την πλατείαν Συντάγματος και ενώπιόν του - ερήμην του Ανωτάτου Άρχοντος - θα ώρκιζε Κυβέρνησιν υπ' αυτόν!»
Να έρθει ο ΓAΠ με τους υπουργούς του που δεν έχουν ούτε σάλιο, να περάσουν ένας ένας να τους φτύσουμε όλοι να μαζέψουν όχι σάλιο, αλλά θάλασσες και ποτάμια…....μετά θα έχουν (μαζί με τα “λεφτά υπάρχουν”) και μπόλικο σάλιο να κάνουν την δουλειά τους οι άνθρωποι…. Παπατζήδες - ΞΕΥΤΕΛΙΣΜΕΝΟΙ.
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΨΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ Πάνε να σπρώξουνε τον κόσμο να γίνουνε οργανωμένοι βιτζιλάντε με γιαούρτια και αβγά έξω από τα ιδιωτικά κανάλια. Είναι όμως τόσο ξεφτίλες και θρασείς, που αντί να ντραπούν μπορεί να αρχίσουνε και ζωντανά λίνκ, που θα δείχνουν τους "ακροδεξιούς" που δρούν ενάντια στη "σωστή" ενημέρωση. Ξεφτίλησαν το λειτούργημα του δημοσιογράφου οι αργυρώνητοι μπαγλαμάδες του πράσινου φασισμού.
ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ,, 14 λεπτά πάνω η αμόλυβδη βενζίνη!
Από σήμερα ισχύει η αύξηση της τιμής στα καύσιμα, σύμφωνα με νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή το υπουργείο Οικονομικών. Η αύξηση του Ειδικού Φόρου στα καύσιμα οδηγεί σε επιβάρυνση μέχρι και 14,3 λεπτά του ευρώ στο λίτρο στη βενζίνη (μαζί με το συνυπολογισμό του Φ.Π.Α. επί του Ε.Φ.Κ.) και σε 0,06 ευρώ (με το συνυπολογισμό του Φ.Π.Α.) για το πετρέλαιο κίνησης.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση
.jpg)
Ο συντάκτης των “Νέων” ξέχασε να υπολογίσει και κάτι άλλο που θα μειώνει ακόμα περισσότερο τα όποια γλίσχρα οφέλη θα αφήνει η ΜΕΙΩΣΗ του αφορολογήτου:
ΑπάντησηΔιαγραφήτην αμοιβή που θα αναγκάζεται να πληρώνει στο λογιστή για την καταχώριση όλων των μικροαποδείξεων από τα καθημερινά ψιλολόγια (ψωμί κ.λπ) τις οποίες, λόγω του πλήθους τους, θα είναι αδύνατο να καταχωρίσει μόνος του.
Μην απορήσετε μάλιστα αν σύντομα δείτε (όχι από λογιστές) και μικρές αγγελίες του στυλ “αβάδιστα περνάω στοιχεία αποδείξεων στις ειδικές φόρμες, αμοιβή 100 ευρώ”.
Μπα!
Αλλάξανε τα Νέα τίτλους ?
Χθες με παχιά παχιά γράμματα γράφανε για φοροελαφρύνσεις στους καημένους χαμηλομεσαίους και κηνύγι των κακών πλουσίων!
ΑΝΤΕ ΑΛΗΤΕΣ ΤΟΥ + ΛΑΜΠΡΑΚΗ. ΠΑΤΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΑ ΤΜΕΙΑ.
ΤΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΤΕ
ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.
ΠΡΩΤΑ.
Αντε μπράβο παλιο Μεγαλο κλέφτες του πασοκ.
Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους με το ΔΙΠΡΟΣΩΠΟ καραγκιόζη που μπλέξαμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο που δεν είχε υπολογίσει όμως είναι ΜΠΟΡΕΙ Ο ΕΥΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΟΙΔΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΟΡΟΙΔΟ.
Όλη η Ελλάδα σκίζει φλέβες από την απόγνωση και κόβει χέρια ότι δεν θα ξαναπιστέψει "τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα".
Μέχρι τότε θυμώνουμε, φτιαχνόμαστε και υπομένουμε αλλά την τελευταία κουβέντα τη λέει πάντα ο λαός, Γιωργάκη.
12:40 εσενα δεν σε πιανει κανεις ουτε μπορει να σου παρει τα πρωτεια, εισαι ο προεδρος το καραγκιοζιδων. Υοκ εξουσια λαμογια μετα απο 20 χρονια και βλεπουμε ακριβως γιατι ο Λαος δεν ειναι πλεον κοροιδο ουτε εδω επεσες μεσα χειροτερος απο τον πρωην αρχηγο σου εισαι.Ουτε να παρακολουθησετε τα τεκτενομενα ησαστε ικανοι, ακουτε και βλεπετε πραγματα σαν ζαλισμενα ψαρια, οταν συνελθετε θα τα ξαναπουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πρωίαν της Παρασκευής 21ης Απριλίου 1967, εκήρυξε την ομώνυμον Εθνοσωτήριον Επανάστασιν, ως Αρχηγός της. Μετά των ετέρων Πρωτεργατών της, Ταξιάρχου (ΤΘ) Στυλιανού Παττακού και Συνταγματάρχου (ΠΒ) Νικολάου Μακαρέζου, έθεσε και πάλιν εαυτόν εις την διάθεσιν της Πατρίδος και του Έθνους, αποσκοπών εις την των αμφοτέρων Σωτηρίαν, και την αποτροπήν του Κομμουνιστικού κινδύνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο απόγευμα της ιδίας ημέρας, μετά την καθολικήν λαϊκήν αποδοχήν και επικράτησιν της Επαναστάσεως, ωρκίσθη ως Υπουργός Προεδρίας της Εθνοσωτηρίου Κυβερνήσεως υπό τον Πρωθυπουργόν Κωνσταντίνον Κόλλιαν (1901 - 1998), τ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου.
Μετά το αποτυχόν Κίνημα του Βασιλέως την 13ην Δεκεμβρίου 1967, ανέλαβε τον συντονισμόν και την ηγεσίαν των Ενόπλων Δυνάμεων. Ακολούθως και ύστερα από την αναχώρησιν (14.12.1967) του Άνακτος εις το εξωτερικόν, και την ορκωμοσίαν του Αντιστρατήγου Γεωργίου Ζωϊτάκη (1910 - 1996) εις την θέσιν του Αντιβασιλέως, ωρκίσθη ως Πρωθυπουργός και Υπουργός Εθνικής Αμύνης.
Διά της υπ' αριθμόν ΙΣΤ΄/23.12.1967 Συντακτικής Πράξεως και του 228/26.12.1967 Αναγκαστικού Νόμου, εχορήγησε την πρώτην Γενικήν Αμνηστίαν, αφορώσαν τα μετά την 21.04.1967 διαπραχθέντα πολιτικά αδικήματα, συμπεριλαμβανομένου και του Βασιλικού Κινήματος.
Την 25ην Μαρτίου 1968 παρουσίασε το πρώτον προσχέδιον του νέου Συντάγματος, καταρτισθέντος υπό 20μελούς Επιτροπής Νομομαθών υπό την προεδρίαν του τέως Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, Χ. Μητρέλια. Τούτο, τροποποιηθέν και επαναπαρουσιασθέν διαδοχικώς την 11ην Ιουλίου και 14ην Σεπτεμβρίου 1968, εθεσμοθετήθη τελικώς διά της διεξαγωγής δημοψηφίσματος την 29ην Σεπτεμβρίου 1968 και ετέθη εις ισχύν από της 15ης Νοεμβρίου του ιδίου έτους.
Η σύνθεσις της Επιτροπής Νομομαθών ήτο: 1. Χαρ. Μητρέλιας, επίτιμος Πρόεδρος Συμβουλίου Επικρατείας 2. Γ. Μαριδάκης, Ακαδημαϊκός, επίτιμος καθηγητής Παν/μιου 3. Δ. Κιουσόπουλος, επίτιμος Εισαγγελεύς Αρείου Πάγου, τ. Πρωθυπουργός 4. Κ. Καυκάς, επίτιμος Πρόεδρος Αρείου Πάγου 5. Ι. Μανιάτης, επίτιμος πρόεδρος Συμβουλίου Επικρατείας 6. Α. Τούτσος, σύμβουλος Επικρατείας, υφηγητής Παν/μιου 7. Η. Κυριακόπουλος, καθηγητής Παν/μιου 8. Μ. Δένδιας, καθηγητής Παν/μιου 9. Χ. Βασιλακόπουλος, επίτιμος πρόεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους 10. Μ. Σταυρόπουλος, επίτιμος πρόεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους 11. Δ. Μαγγιώρος, επίτιμος πρόεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους 12. Ι. Παπαβλαχόπουλος, πρόεδρος ΑΣΔΥ 13. Κ. Γεωργόπουλος, υφηγητής Παν/μιου 14. Τσάτσος, υφηγητής Παν/μιου 15. Γ. Οικονομόπουλος, δικηγόρος 16. Π. Ζήσης, δικηγόρος 17. Δ. Αποστολίδης, δικηγόρος 18. Α. Τσουκαλάς, δικηγόρος 19. Α. Κουκλέλης, δικηγόρος 20. Ε. Πετραλιάς, δικηγόρος
Την 29ην Μαρτίου 1968 ανεκοίνωσε εις Θεσσαλονίκην, επ’ ευκαιρεία συγκεντρώσεως εκπροσώπων όλων των γεωργικών συνεταιρισμών της Βορείου Ελλάδος, την διαγραφήν όλων των πρό της 21ης Απριλίου 1967 συναφθέντων αγροτικών χρεών. Την 13ην Αυγούστου 1968 εγένετο ανεπιτυχής δολοφονική απόπειρα κατά της ζωής του, υπό του λιποτάκτου των τάξεων του Ελληνικού Στρατού Αλεξάνδρου Παναγούλη.
.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕΡΟΣ Β
ΑπάντησηΔιαγραφήΕις το διάστημα Μαρτίου - Αυγούστου 1969 διετέλεσεν Υπουργός Παιδείας, από του Ιουλίου δε του 1970 ανέλαβεν και το Υπουργείον Εξωτερικών. Το αυτό έτος (1970) ενυμφεύθη την (δευτέραν σύζυγόν του) Δέσποιναν Γάσπαρην μετά της οποίας απέκτησεν εν τέκνον. Την 21ην Μαρτίου 1972, ωρκίσθη ως Αντιβασιλεύς, παραιτηθέντος του Στρατηγού Γεωργίου Ζωϊτάκη.
Κατήστειλε το εκδηλωθέν "Κίνημα του Ναυτικού" (23 - 25.05.1973), ακολούθως δε προέβη εις την κατάργησιν της Βασιλείας την 1ην Ιουνίου 1973, και την εγκαθίδρυσιν "Προεδρικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας". Προς τούτο προετάθησαν 12 τροποποιήσεις του Συντάγματος του 1968, με σκοπόν την αλλαγήν του Πολιτεύματος της Χώρας.
Μετά την διενέργειαν σχετικού Δημοψηφίσματος, εξελέγη την 29ην Ιουλίου 1973 Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με Αντιπρόεδρον τον Στρατηγόν (ΠΒ) Οδυσσέαν Αγγελήν. Ωρκίσθη εις το νέον αξίωμα την 20ην Αυγούστου 1973, χορηγήσας ακολούθως, διά του υπ' αριθμόν 168/20.08.1973 Προεδρικού Διατάγματος, νέαν Γενικήν Αμνηστίαν εις τους πολιτικούς κρατουμένους, και απένειμε Χάριν εις τον επίδοξον δολοφόνον του Α. Παναγούλην. Παραλλήλως, διά του υπ' αριθμόν 167/20.08.1973 Προεδρικού Διατάγματος, ήρθη η ισχύς του Στρατιωτικού Νόμου εις Αθήνας και Πειραιάν.
Πιστός πάντοτε εις την Πατρίδαν και το Έθνος και μηδέποτε αποβλέπων ουδέ κατά το ελάχιστον εις προσωπικά οφέλη, επροετοίμασε τον δρόμο διά την διενέργειαν εκλογών την 10ην Φεβρουαρίου του 1974. Προς τον σκοπόν αυτόν, όλα τα στρατιωτικά μέλη της Επαναστατικής Κυβερνήσεως παρητήθησαν την 8ην Οκτωβρίου 1973, και η πρωθυπουργία της χώρας ανετέθη εις τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνην (22.04.1909 - 04.01.2000).
Την 6ην Οκτωβρίου 1973 Συριακαί και Αιγυπτιακαί δυνάμεις επετέθησαν συνδυασμένως κατά του Ισραήλ, γεγονός που εσηματοδότησεν την έναρξιν του πολέμου του "Γιόμ Κιππούρ". Αι πολεμικαί επιχειρήσεις διήρκεσαν μέχρις της 11ης Νοεμβρίου 1973, ότε υπεγράφη συμφωνία καταπαύσεως του πυρός. (Η συνδιάσκεψις ειρήνης μεταξύ Ισραήλ, Αιγύπτου, Συρίας και Ιορδανίας συνεκλήθη τελικώς την 21ην Δεκεμβρίου 1973 εις Γενεύην).
Την 20ην Νοεμβρίου 1973 απεδέχθη ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας την εισήγησιν του Πρωθυπουργού Σπ. Μαρκεζίνη όπως απορριφθή "νότα" του Στέητ Ντηπάρτμεντ, με την οποίαν εζητήτο η επέκτασις της ισχυούσης "Συμφωνίας Λιμενικών Διευκολύνσεων" μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ, ώστε να επιτρέπεται η προσγείωσις αμερικανικών αεροπλάνων, φερόντων πυρηνικόν οπλισμόν, εις το αεροδρόμιον της Ελευσίνος. Τούτο απέβλεπεν εις την προετοιμασίαν του ανεφοδιασμού των Ισραηλινών με νέα αμερικανικά όπλα, εις περίπτωσιν επαναλήψεως των μετά των Αράβων εχθροπραξιών, αίτιναι ετέλουν εις ανακωχήν.
Την 25ην Νοεμβρίου 1973 ο επίορκος Διοικητής της ΕΣΑ, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, ανέτρεψε με στρατιωτικόν πραξικόπημα την νόμιμον Κυβέρνησιν της χώρας, θέσας εις κατ’ οίκον περιορισμόν τον Εθνάρχην Γεώργιον Παπαδόπουλον
ο Εθναρχης Γεωργιος Παπαδοπουλος...
ΑπάντησηΔιαγραφή- Χάρισε στους Δημοσιογράφους το λεγόμενο Αγγελιόσημο, που κανείς τους δεν θυμάται...
- Έφτιαξε μεγάλα κτίρια που θα ζήσουν μέχρι το 2500!
- Έφτιαξε Νοσοκομεία...
- Μεγάλους δρόμους...
- Έδωσε στο 80% των υπαλλήλων δάνεια...
- Πήρε για το Στρατό αεροπλάνα και υποβρύχια...
- Δεν είχαμε εκείνα τα χρόνια ούτε μία φωτιά...
- Έδωσε χρήματα σε Βιομηχάνους, Βιοτέχνες, δάνεια...
- Χάρισε τα Αγροτικά χρέη...
- Όπου κι αν πήγαινε ξεσηκωνόταν ο Τόπος!
- Στο Πολυτεχνείο δεν κρέμασε, απλώς τον "κρέμασαν" όσοι ήθελαν να τον ρίξουν...
- Και όταν ήλθαν οι Καλοί και τον έπιασαν, ενώ του έγινε πρόταση να φύγει, αυτός, με την ξεροκεφαλιά που τον έδερνε, προτίμησε να μείνει 25 χρόνια φυλακή...
- Δεν υπέγραφε για να βγεί από την φυλακή, παρά τις ποικίλες υποσχέσεις...
- Και ένα πρωινό, όταν πέθανε, του βρήκαν μόνο τα παράσημα και κάποιες στρατιωτικές στολές...
Αθάνατος...
Ο βασικός μας στόχος είναι δικαιοσύνη. Η δικαία κατανομή του εισοδήματος. Η ηθική και υλική εξύψωσις του κοινωνικού συνόλου και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών, και των πενεστέρων τάξεων. Η στοργή της Κυβερνήσεως θα στραφή αμέριστος προς την νεολαίαν και τα προβλήματά της. Μετά την παγίωσιν ομαλού ρυθμού και την δημιουργίαν των καταλλήλων προς τούτο συνθηκών, το ταχύτερον δυνατόν θα επανέλθη η Χώρα εις τον Κοινοβουλευτισμόν επί υγιούς βάσεως. Τότε η αποστολή της Κυβερνήσεως θα έχη λήξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεωργιος Παπαδοπουλος προεδρος της κυβερνης 21-4-67 εως 8-8-73 (τοτε που παραιτηθει η κυβερνηση και ολα της τα στελεχη και προκυρηχθησαν εκλογες για τις 10-2-74) ολα τα αλλα περι μετα τις 8-8-73 ειναι περα απο ψευδη και γελοια ειναι και πολυ εξυπνα και ...βολικα για τους μετεπειτα..."δημοκρατης" πολιτικαντηδες που ρημαξαν το τοπο που καταληστεψαν τον ελληνα πολιτη, που καταξευτιλησαν τον ελληνα στα περατα της γης....ολα αυτα τα ποβρασματα οι πολιτικοι, μαζι με τις "ανενταχτους δημοσιογραφους" (μαριονετες) και με τους ..."αγωνιστες του πολυτεχνειου" που εξαργυρωσαν το μισος τους προς τη χωρα με δισσεκατομυρια....
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΑΡΧΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοσιευθείσαι εις την εφημερίδαν "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ", φύλλον της 28.06.1999, σελ. 7
Στυλιανός Παττακός,
Αντιπρόεδρος των Κυβερνήσεων της Επαναστάσεως.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος απετέλεσε φαινόμενον ζωής, αντοχής και υπερηφανείας. Ήτο γενναίος άνδρας, έντιμος και περιφρόνησε πάσαν πρότασιν απελευθερώσεως. Ηρνήθη να ζητήσει μεταφορά του στο σπίτι του, ακόμη και όταν εκινδύνευε να αποθάνει εις την Εντατική, όπου παρέμεινε υπερήφανος επί σχεδόν 3 έτη. Έμεινε πιστός εις το Δόγμα της Επαναστάσεως, κυρίως του Νέστορος της Επαναστάσεως Στρατηγού των στρατηγών Οδυσσέως Αγγελή, το οποίον έλεγε ότι δεν είναι η Υγεία το μόνον Αγαθόν. Για τον τίμιο και λεβέντη άνθρωπο, αγαθόν αποτελεί η αξιοπρέπεια. Και αυτό το Δόγμα ετήρησε ο Παπαδόπουλος. Επροτίμησε να αποθάνει όρθιος, παρά σκλάβος γονατισμένος και ζητιάνος. Δεν είχε πικρίες. Ο Παπαδόπουλος και ημείς οι Επαναστάται δεν καταδεχόμεθα να πικραινόμεθα. Επιρρίπτομε τας ευθύνας εις εκείνους που προκαλούν τας πικρίας. Ημείς δεν πικραινόμεθα.
Γεώργιος Στρατογιαννάκος,
πρώην Δήμαρχος Περιστερίου.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος επροτίμησε τον θάνατον και όχι την ατιμωτική υπογραφή που του ζητούσε να βάλει το πολιτικό κατεστημένο. Η δημοκρατία της μεταπολιτεύσεως δολοφονεί. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος τους συγχωρούσε. Ζήτω ο Γεώργιος Παπαδόπουλος.
Χρίστος Μίχαλος,
πρώην Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ.
Σήμερα το μεσημέρι έφυγε από τη ζωή ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος εκρατείτο στη φυλακή επί 25 ολόκληρα χρόνια. Δεν υπάρχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία. Η προσφορά του υπήρξε μεγάλη για τον τόπο, κάτι που ψιθυριστά ομολογούν και οι διώκτες του. Εδικάσθη παράνομα και κατεδικάσθη με νόμο αναδρομικής ισχύος, επειδή ακριβώς η προσφορά του υπήρξε μεγάλη. Εν ζωή όμως δεν δικαιώνονται οι σπουδαίοι. Η Ιστορία είναι ο στίβος τους. Αυτή αδέκαστη τους παραλαμβάνει, τους κρίνει, τους δικαιώνει και τους κάνει αθάνατους. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αντιμετώπισε αυτή την αδικία με καρτερία και σεμνότητα. Δεν έσκυψε, δεν γονάτισε. Δεν έγινε επαίτης δικαιοσύνης από τους βιαστές του δικαίου και της Ιστορίας. Παρέμεινε υπερήφανος, συνειδησιακά ελεύθερος και ιδεολογικά αδούλωτος. Δεν προσκύνησε ψεύτικα είδωλα και επίγειους θεούς. Δεν συμβιβάστηκε με επίορκους. Διεφύλαξε αδιαπραγμάτευτα τα ιδανικά του.
Νικόλαος Ντερτιλής,
Συνταγματάρχης, έγκλειστος εις τας φυλακάς Κορυδαλλού.
Το μίσος, ο φθόνος και η ευτέλεια των κυβερνησάντων την Ελλάδαν από του έτους 1974 μέχρι τούδε πολιτικών, επεκράτησε. Σήμερον την πρωίαν, ο Αρχηγός της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967, Γεώργιος Παπαδόπουλος απεδήμησεν εις Κύριον, ακολουθήσας τον αδελφόν του Κωνσταντίνον, θανόντα προ διμήνου εν φυλακαίς, προς δόξαν των χαμερπών αντιπάλων του. Και όμως, ο υπέροχος αυτός πολιτικός αρχηγός, διοίκησε επί εξαετίαν την χώραν, παραδώσας το Δημόσιον Θησαυροφυλάκιον πλήρες και με μηδενισμένον το Δημόσιον Χρέος, με συνέπεια να κατορθωθεί η είσοδος της Ελλάδος εις την ΕΟΚ. Αλλά όπως είναι γνωστόν, από της αρχαιότητος ακόμη, οιοσδήποτε Έλλην προσέφερε πατριωτικόν έργον εις την χώραν, ετιμωρήθη και μάλιστα σκληρώς. Ως αξιωματικός, ως συνάδελφος, ως φίλος και ως συνεπαναστάτης και ως συνέγκλειστος, αισθάνομαι βαθυτάτην θλίψιν δια την απώλειαν.
Σπυρίδων Ζουρνατζής,
πρώην Ευρωβουλευτής ΕΠΕΝ.
Με κριτήριο τα χρόνια εξουσίας και το επιτελεσθέν έργο, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος κατατάσσεται ακόμη και από τους αντιπάλους του μεταξύ των πρώτων στρατιωτικών επαναστατών του Αιώνος. Του Ζορμπά, του Πλαστήρα, του Μεταξά. Ενώ όμως όλοι οι προηγούμενοι απέθαναν στο κρεββάτι της εξουσίας ή της κατοικίας τους, αυτός μόνος ετόλμησε να μετατρέψει τα εκτός εξουσίας χρόνια της ζωής του, σε μια δεύτερη Επανάσταση, την Επανάσταση Ήθους και Καρτερίας προκειμένου να υπερασπιστεί το Δίκαιο της Πρώτης Επαναστάσεώς του. Η μεθαυριανή κηδεία του Γεωργίου Παπαδόπουλου θα είναι ενώπιον της Ιστορίας όχι η κηδεία του, αλλά η αποθέωσή του. Πριν ακόμη ζήσει την δικαίωση της Πρώτης Επαναστάσεώς του, αποθεώνεται για την δικαίωση της Δευτέρας Επαναστάσεώς του.
να ποιος ηταν ο..."εθναρχης"
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας είναι πάγια τακτική της άρχουσας τάξης προκειμένου να ελέγξει και να χειραγωγήσει την σκέψη των μαζών. Η περίπτωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή είναι από τις χαρακτηριστικότερες αυτής της πραγματικότητας. Τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γέννησή του, παρουσίασαν για άλλη μια φορά τον συγκεκριμένο αστό πολιτικό ως «εθνάρχη», ως «αναμορφωτή της χώρας και της οικονομίας μετά τον πόλεμο», ως «εγγυητή της δημοκρατίας μετά τη Χούντα» και ως «εμπνευσμένο ηγέτη που έβαλε τη χώρα στην Ευρώπη».
Η εικόνα αυτή είναι φυσικά αποδεκτή και από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ* που φαίνεται να αγνοεί όλα αυτά που ο ελληνικός λαός έζησε στα μαύρα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από αυτόν τον αντιδραστικό αστό ηγέτη, πιστό υπηρέτη της άρχουσας τάξης και του ιμπεριαλισμού. *δεν το νομίζω
Παιδί της «εμφυλιακής» Δεξιάς και αρχιερέας «βίας και νοθείας»
Η πολιτική καριέρα του Καραμανλή ξεκινάει το 1935, ως βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος. Στην κρίσιμη εποχή της Κατοχής η δράση του φαίνεται να «χάνεται», μέχρι να επανεμφανιστεί ως υπουργός Εργασίας το 1948 στις κυβερνήσεις που πολεμούσαν το επαναστατημένο λαϊκό κίνημα. Μετά τον θάνατο του αντιδραστικού στρατάρχη Παπάγου τον Οκτώβρη του 1955 ο Βασιλιάς Παύλος τον διορίζει πρωθυπουργό της χώρας, κατόπιν προσωπικής επιλογής του αρχηγού της αμερικανικής ΚΥΠ , Άλλεν Ντάλλες. Η επιλογή αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία, όπως φαίνεται και από το γράμμα που έστειλε η Φρειδερίκη στον Αμερικάνο στρατηγό Μάρσαλ: «… Μέσα σε μερικές ώρες ο σύζυγος μου διόρισε πρωθυπουργό έναν νέο άνδρα, αυτοδημιούργητο, από την Μακεδονία » και συμπληρώνει « Από τότε εξασφαλίσαμε και πάλι ήσυχο ύπνο τη νύχτα, κάτι που τελευταίως είχαμε πάψει να έχομε…» . Το βασιλικό ζεύγος μπορούσε πλέον να κοιμηθεί ήσυχα, αφού εκτός τον άλλων ο νέος πρωθυπουργός θα προωθούσε την υπογραφή της Συνθήκης Ζυρίχης - Λονδίνου για το Κυπριακό* που ρύθμιζε το θέμα σύμφωνα με τις επιταγές και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού. *η Τουρκία έγινε απο το πουθενά εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο και ο “Αττίλας” απέκτησε “κάποια” νομιμοποίηση να παρέμβει, o «εθνάρχης» ξεπούλησε το νησί
Η «περίεργη» σχέση του Καραμανλή με τα μαθηματικά φάνηκε και την επόμενη χρονιά στις εκλογές του 1956. Η ΕΡΕ με ποσοστό 47,38% πήρε 165 βουλευτές ενώ το Κέντρο με την Αριστερά με 48,15% εξέλεξαν μόλις 132 βουλευτές! Το δεύτερο κόμμα χάρη στον Καραμανλικό εκλογικό νόμο εξασφάλισε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία!
Στις εκλογές του 1958 η ΕΡΕ με το 41,7% των ψήφων πήρε το 57% των εδρών και η ΕΔΑ προς έκπληξή όλων έλαβε το 24,4%. Οχτώ μόλις χρόνια μετά την ήττα του εμφυλίου και σε καθεστώς σκληρής αστυνομικής καταστολής ο ένας στους τέσσερις Έλληνες εμφανίζονταν ακόμα φιλοκουμμουνιστής, γεγονός πολύ δυσάρεστο ιδιαίτερα για την CIA που κατέστρωσε ένα πρόγραμμα τεχνητής ελάττωσης των δυνάμεων της Αριστεράς. Η «απαράδεκτη» αυτή κατάσταση λοιπόν για το κατεστημένο, «διορθώθηκε» στις περίφημες «εκλογές βίας και νοθείας»* του 1961 όπου ψηφίσαν κάμποσα δέντρα, πολλοί πεθαμένοι και πολλοί ζωντανοί πήγαν στα εκλογικά κέντρα και ψήφισαν στα φανερά έξω από τα τμήματα από τον φόβο των διώξεων. *ο “βιαστής” της δημοκρατίας που τάχα επανέφερε το ‘74
να ποιος ηταν ο ..."εθναρχης μερος β
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1965 επί κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου τα στελέχη της ΕΡΕ παραδέχθηκαν ότι όλα αυτά έγιναν στη βάση του γενικότερου αντικομουνιστικού σχεδίου «Περικλής» στο κείμενο του οποίου είχε παρεισφρήσει μερικές φορές «ατυχώς» η λέξη «εκλογαί», εξ’ αιτίας της συγγραφικής απειρίας του γραμματέως της επιτροπής αντισυνταγματάρχη του Πυροβολικού και κατοπινού δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου!
Πέρα όμως από τα εκλογικά μαγειρέματα, η πρώτη διακυβέρνηση Καραμανλή συνοδεύτηκε από ένα πλήθος οικονομικών και άλλων σκανδάλων. Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση Μέρτεν. Ο Μαξ Μέρτεν ήταν κατά τη διάρκεια της Κατοχής αναπληρωτής Διοικητής της Στρατιωτικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης και Αιγαίου. Ονομάστηκε «Δήμιος της Θεσσαλονίκης» καθώς έστειλε 50.000 Εβραίους σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αφανίζοντας τη μεγαλύτερη Ισραηλιτική κοινότητα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ο Μέρτεν το Μάη του 1957 κατέχοντας υψηλή κυβερνητική θέση στη Δυτική Γερμανία ήρθε ως τουρίστας στην Ελλάδα! Τα θύματα του, τον αναγνώρισαν, συνελήφθη και καταδικάστηκε ως εγκληματίας πολέμου σε 25ετή κάθειρξη. Η κυβέρνηση του «εθνάρχη» όμως μετά από εφτά μήνες αποφυλάκισε τον ναζιστή εγκληματία και τον έστειλε πίσω στη Δυτική Γερμανία. Με μια ιδιότυπη πράξη «ευγνωμοσύνης» ο ναζιστής γυρνώντας στην πατρίδα του κατονόμασε τον Καραμανλή και δύο υπουργούς του ως συνεργάτες του κατά την διάρκεια της Κατοχής! Το σκάνδαλο που ξέσπασε πήρε διαστάσεις, αλλά η κυβέρνηση το «έθαψε» και φυσικά ποτέ δεν διαλευκάνθηκε.
Το 1962-63 το βάρος των σκανδάλων ήταν δυσβάσταχτο, η λαϊκή αντίδραση έντονη με 185 απεργίες, η εκλογική ήττα σίγουρη, η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το παρακράτος της Δεξιάς, που το Παλάτι εξέθρεψε και ο ίδιος ο Καραμανλής προστάτευσε. Μερικές μέρες μετά την δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ, ο ίδιος κάρφωνε την Φρειδερίκη αναρωτιόμενος «ποιος κυβέρνα αυτή τη χώρα»; ξεχνώντας όμως ποίος τον είχε διορίσει πρωθυπουργό Ο «εμπνευσμένος ηγέτης» παραδεχόμενος έμμεσα ότι τόσα χρόνια ήταν εντολοδόχος του παλατιού και ως εκ τούτου δεν του έμενε άλλη λύση παρά οι δεκάχρονες “διακοπές”* στη Γαλλία. Είναι χαρακτηριστικό για την «δημοκρατικότητα» του ανδρός, το ότι ο Γλίξμπουργκ αργότερα τον κατηγόρησε ότι προωθούσε την λύση μιας δικτατορίας για την αποφυγή της ήττας του 1963. *τόση μεγάλη επιτυχία είχε που το έσκασε μέσα στην νύχτα ως Τριανταφυλλίδης
να ποιος ηταν ο..."εθναρχης μερος Γ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην διάρκεια των “διακοπών” του στη Γαλλία ο «εθνάρχης» θυμήθηκε ότι στη χώρα υπήρχε στρατιωτική Χούντα και έδωσε μια σχετική συνέντευξη ( 27/11/67) περιγράφοντας την κατάσταση στην Ελλάδα γενικά και αφηρημένα ως «επικίνδυνη». Ιδού ολόκληρη η φράση του για να καταλάβουμε ποιος ήταν κατά τη γνώμη του ο κίνδυνος : «Επικίνδυνον δε διότι εάν παραταθεί υπέρμετρον η παρούσα κατάστασις και δεν έχει προγραμματισθεί με σύνεσιν και τόλμην η αποκατάστασις της ομαλότητας, υπάρχει κίνδυνος να καταλήξωμεν εις τον κομμουνισμόν». Οι εξηγήσεις είναι περιττές η χούντα για τον Καραμανλή ήταν επικίνδυνη γιατί ο λαός όταν θα την έριχνε μπορεί να επέλεγε τον κομμουνισμό! Έτσι συνεπής με τον εαυτό του ο Κ. Καραμανλής για να αποφύγει η χώρα αυτόν τον κίνδυνο, όταν η καταρρέουσα Χούντα επεδίωξε πολιτική λύση το 1974 επέστρεψε ως εθνοσωτήρας. *μήπως ζήτησε βοήθεια απο τον Κωνσταντίνο να τον επαναφέρει με μέσον την Ελισάβετ της Αγγλίας και όταν αυτό έγινε τον άδειασε; Δείχνοντας το ήθος του ανδρός;
Στην επταετή διακυβέρνηση που ακολούθησε* τίμησε αυτή την επιλογή χουντικών αμνηστεύοντας πολλούς από αυτούς, ανασυντάσσοντας το κράτος της Δεξιάς, φιμώνοντας τον Τύπο ψηφίζοντας το αντιδραστικό Σύνταγμα του 1975 και κάνοντας πραγματικότητα την κοινή επιδίωξη του δυτικού ιμπεριαλισμού και της ελληνικής πλουτοκρατίας για ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Η παράταξη του αργότερα τον επιβράβευσε για την προσφορά του στην υπηρεσία της αντίδρασης, κάνοντας τον δύο φορές πρόεδρο της Δημοκρατίας, θέση που επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ως φραγμό ακόμα και για τις πιο μετριοπαθείς φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις από αυτές που επέβαλαν σε εκείνη την κυβέρνηση οι εργαζόμενοι. *την δεύτερη επταετία
Σε ότι αφορά το εργατικό κίνημα, αυτό «τίμησε» στην δεύτερη επταετία του τον «εθνοσωτήρα» με μαζικές απεργίες, με 3.000.000 απεργούς, με 15.000 απολυμένους συνδικαλιστές και με εκατοντάδες τραυματίες στα συλλαλητήρια. Με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι αντιλήφθηκαν στην πράξη το ρόλο του Καραμανλή και είναι αυτή η ιστορική εμπειρία που από μόνη της αρκεί να δώσει απαντήσεις στους σημερινούς πλαστογράφους της Ιστορίας.
Την 25ην Νοεμβρίου 1973 ο επίορκος Διοικητής της ΕΣΑ, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, ανέτρεψε με στρατιωτικόν πραξικόπημα την νόμιμον Κυβέρνησιν της χώρας, θέσας εις κατ’ οίκον περιορισμόν τον Εθνάρχην Γεώργιον Παπαδόπουλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόεδρος της Δημοκρατίας ωρίσθη ο Στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης (1917 - 1999), και Πρωθυπουργός ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Την κυβέρνησιν των πραξικοπηματιών ώρκισεν αυθημερόν ο τότε Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σεραφείμ.
Την 15ην Ιουλίου 1974, ημέρα Δευτέρα, εξεδηλώθη στρατιωτικόν πραξικόπημα κατά του Προέδρου της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Ο τελευταίος διεσώθη και διέφυγεν εις το εξωτερικόν, όπου ομιλών την Παρασκευήν 19ην Ιουλίου 1974 ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εκάλεσεν την Τουρκίαν όπως επέμβη ως Εγγυήτρια Δύναμις.
Ηκολούθησεν η τουρκική στρατιωτική εισβολή ("Αττίλας 1") κατά της νήσου, το Σάββατον της 20ης Ιουλίου 1974, ενώ παραλλήλως (20.07.1974) εκηρύχθη εν Ελλάδι Γενική Επιστράτευσις.
Σ.Σ.: Διά την πλήρην και αληθήν περιγραφήν των γεγονότων της εν λόγω περιόδου, βλέπε: "Ιστορικά Κείμενα" / "Μηνυτήριος Αναγγελία".
Την 23ην Ιουλίου 1974, ημέρα Τρίτη, κατόπιν συσκέψεως των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων μετά του Προέδρου της Δημοκρατίας Στρατηγού Φαίδωνος Γκιζίκη (εις ην συμμετείχον οι Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Γεώργιος Μαύρος, Ευάγγελος Αβέρωφ, Ξενοφών Ζολώτας, Στέφανος Στεφανόπουλος, Σπυρίδων Μαρκεζίνης, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας και Πέτρος Γαρουφαλιάς) απεφασίσθη η παράδοσις της εξουσίας εις τους πολιτικούς.
Την 24ην Ιουλίου 1974, ημέρα Τετάρτη, επανήλθεν εκ Παρισίων ο Κ. Καραμανλής σχηματίσας κυβέρνησιν Εθνικής Ενότητος, ενώ την επομένην (25/7) οι υπουργοί των Εξωτερικών Μ. Βρεττανίας, Ελλάδος (Γεώργιος Μαύρος) και Τουρκίας προσήλθον εις συνομιλίας εν Γενεύη, αίτιναι διήρκεσαν μέχρι την 30ην του αυτού μηνός. Συνεφωνήθη η κατάπαυσις του πυρός εις την Κύπρον. Οι Τούρκοι είχον ήδη καταλάβει το 12% του Κυπριακού εδάφους.
Η δευτέρα εν Γενεύη συνδιάσκεψις μεταξύ των ως άνω μερών, ήρξατο την Παρασκευήν 9 Αυγούστου 1974 και διήρκεσεν μέχρι την 14ην του ιδίου μηνός. Μετά την κατάρρευσιν των διαπραγματεύσεων, επανελήφθησαν την 14ην Αυγούστου 1974, ημέρα Τετάρτη, αι τουρκικαί επιθετικαί στρατιωτικαί επιχειρήσεις ("Αττίλας 2") αίτιναι, μετά την κατάληψιν της Αμμοχώστου την 15.07.1974, κατέληξαν την 16ην Αυγούστου με την κατοχήν του βορείου τμήματος (37% της όλης εδαφικής εκτάσεως) της νήσου.
Σ.Σ.: Μετά την παράθεσιν των γεγονότων και των ημερομηνιών, καθίσταται πρόδηλον εις τον αντικειμενικόν ερευνητήν της ιστορίας, ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και το Επαναστατικόν Καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967, ουδεμίαν σχέσιν είχον με την προδοσίαν της Κύπρου, ήτις εσχεδιάσθη και εξετελέσθη υπό του επιόρκου πραξικοπηματίου Δημητρίου Ιωαννίδη, του μόνου δικαίως εγκλείστου εις τας φυλακάς Κορυδαλλού.
«... θα έπρεπε να αποτραπούν αι προετοιμαζόμεναι εκλογαί, διότι ούτως ή άλλως αι συνεχιζόμεναι οξύτητες από τον Ανδρέα Παπανδρέου κυρίως, ο οποίος ηπείλει ότι εάν η Ένωσις Κέντρου εκέρδιζεν τας εκλογάς θα εσχημάτιζεν Κυβέρνησιν εις την πλατείαν Συντάγματος, αγνοών τα Ανάκτορα, θα προκαλούσαν ανάφλεξιν».
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΕΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ "ΗΛΙΟΥ"
Τόμος "ΕΛΛΑΣ", Μέρος Β΄, σελ. 517,
Αθήνα, χ.χ.
«... και (...) είχε προαναγγείλει ο Ανδρέας Παπανδρέου ότι το βράδυ των εκλογών και με απλή πλειοψηφία όχι κοινοβουλευτική, της Ενώσεως Κέντρου του μπαμπά του, θα ώρκιζαν Κυβέρνηση στην Πλατεία Συντάγματος και θα τηλεφωνούσαν στον Βασιλέα την σύνθεσή της».
ΣΠΥΡΟΥ Β. ΖΟΥΡΝΑΤΖΗ - ΓΡΗΓΟΡΗ Α. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 - ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ
Αθήνα 1998, σελ. 35,
Εκδόσεις Γρηγόρης Α. Μιχαλόπουλος
«... αλλ' ακόμη και άν φθάσωμεν εις τας κάλπας, το αποτέλεσμα δεν θα γίνη παραδεκτόν υπό των ηττημένων, οι οποίοι το δηλώνουν από τούδε, είς μάλιστα τούτων ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου εδήλου ότι εάν το αποτέλεσμα θα ήτο δυσμενές δι' αυτόν, θα εκάλει τον λαόν εις την πλατείαν Συντάγματος και ενώπιόν του - ερήμην του Ανωτάτου Άρχοντος - θα ώρκιζε Κυβέρνησιν υπ' αυτόν!»
Στην Δανεία του Νοτου
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έρθει ο ΓAΠ με τους υπουργούς του
που δεν έχουν ούτε σάλιο,
να περάσουν ένας ένας να τους φτύσουμε όλοι να μαζέψουν
όχι σάλιο, αλλά θάλασσες και ποτάμια…....μετά θα έχουν
(μαζί με τα “λεφτά υπάρχουν”)
και μπόλικο σάλιο να κάνουν την δουλειά τους οι άνθρωποι….
Παπατζήδες - ΞΕΥΤΕΛΙΣΜΕΝΟΙ.
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΨΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνε να σπρώξουνε τον κόσμο να γίνουνε οργανωμένοι βιτζιλάντε με γιαούρτια και αβγά έξω από τα ιδιωτικά κανάλια.
Είναι όμως τόσο ξεφτίλες και θρασείς, που αντί να ντραπούν μπορεί να αρχίσουνε και ζωντανά λίνκ, που θα δείχνουν τους "ακροδεξιούς" που δρούν ενάντια στη "σωστή" ενημέρωση.
Ξεφτίλησαν το λειτούργημα του δημοσιογράφου οι αργυρώνητοι μπαγλαμάδες του πράσινου φασισμού.
ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ,,
ΑπάντησηΔιαγραφή14 λεπτά πάνω η αμόλυβδη βενζίνη!
Από σήμερα ισχύει η αύξηση της τιμής στα καύσιμα, σύμφωνα με νομοσχέδιο που κατέθεσε στη Βουλή το υπουργείο Οικονομικών. Η αύξηση του Ειδικού Φόρου στα καύσιμα οδηγεί σε επιβάρυνση μέχρι και 14,3 λεπτά του ευρώ στο λίτρο στη βενζίνη (μαζί με το συνυπολογισμό του Φ.Π.Α. επί του Ε.Φ.Κ.) και σε 0,06 ευρώ (με το συνυπολογισμό του Φ.Π.Α.) για το πετρέλαιο κίνησης.
--- 50 δραχμές πάνω. Όπως επί Μητσοτάκη.
ΤΩΡΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ......?
ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΑ ΜΟΥΝΟΠΑΝΑ !!!