Θα κουρευτεί και η ΕΚΤ;;..

Από το  banksnews.gr Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν δύσκολες για την Ελλάδα και τους κατόχους ελληνικών τίτλων. Αυτή η βδομάδα όμως γίνεται δ...

Από το banksnews.gr

Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν δύσκολες για την Ελλάδα και τους κατόχους ελληνικών τίτλων. Αυτή η βδομάδα όμως γίνεται δύσκολη και για το μεγαλύτερο κάτοχο ελληνικών ομολόγων που είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Από τη Δευτέρα όπου η σύνοδος των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης απέρριψε την τελευταία προσφορά των πιστωτών της Ελλάδας για...
μεσοσταθμικό επιτόκιο 4% στους νέους τίτλους που θα λάβουν μετά την ολοκλήρωση του PSI, η διαπραγμάτευση περιήλθε σε αδιέξοδο. Έτσι ομολογιούχοι και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζήτησαν πλέον από την ΕΚΤ να πάψει να προσπαθεί να εξαιρεθεί από τις ζημιές του ελληνικού χρέους. Από την πλευρά τους οι πιστωτές έχουν δίκιο. Από τη στιγμή που οι ίδιοι θυσιάζουν το 70% των κεφαλαίων τους, γιατί η ΕΚΤ επιδιώκει να βγάλει κέρδος από τα ελληνικά ομόλογα; Και από τη στιγμή που το πρόβλημα κατά το ΔΝΤ και τη Γερμανία είναι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, γιατί να μη συμμετάσχει και η ΕΚΤ στο κόστος ώστε το ελληνικό χρέος να γίνει βιώσιμο με το PSI;
Η ΕΚΤ από την άλλη μεριά έχει βρεθεί αντιμέτωπη με ένα δίλημμα που πάντα φοβόταν: Θα υποχρεωθεί να αναλάβει σοβαρές ζημιές για τα 35 - 40 δις που έδωσε για την αγορά ελληνικών ομολόγων; Κι αν το κάνει, μήπως αυτό εγκυμονεί καταστροφικές επιπτώσεις για την ίδια και την Ευρωζώνη;
Να θυμηθούμε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα άρχισε να αγοράζει ελληνικά ομόλογα το Μάιο του 2010, όταν κορυφώνονταν η ελληνική κρίση και η Αθήνα έβγαινε εκτός αγορών. Στόχος της κίνησης του τότε προέδρου της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ ήταν η σταθεροποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Η υπόθεση πάνω στην οποία έγινε η κίνηση αυτή ήταν ότι από τη στιγμή που η ΕΚΤ αγόραζε τα ελληνικά ομόλογα στις τιμές της αγοράς και θα τα κρατούσε έως τη λήξη τους, θα μπορούσε να βγάλει κι ένα σοβαρό κέρδος.
Από τη στιγμή που η ΕΚΤ ανέλαβε δράση όταν ο ιδιωτικός τομέας συνωστίζονταν στην έξοδο, θεωρούν πολλοί οικονομολόγοι, ίσως εύλογα νιώθει ότι δεν είναι δίκαιο να καταβάλλει κόστος γι’ αυτό. Όταν έχεις μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, φωνάζεις την πυροσβεστική κι αυτή έρχεται αλλά είναι υπό προστασία.
Οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι ένα κούρεμα 70% στην ονομαστική αξία των ελληνικών τίτλων που κατέχει η ΕΚΤ μπορεί να την οδηγήσει σε ζημιές άνω των 20 δις ευρώ. Το ποσό αυτό είναι σημαντικό αλλά όχι καταστροφικό, με δεδομένο το μέγεθος των αποθεματικών της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης. Αλλά οι αντιστάσεις της ΕΚΤ στην αποδοχή ζημιών έχουν να κάνουν και με άλλους λόγους. Η αποδοχή της ανάληψης ζημιών από την ΕΚΤ θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ως χρηματοδοτική βοήθεια προς την Ελλάδα η οποία συνιστά παραβίαση της απαγόρευσης του καταστατικού της ΕΚΤ να χρηματοδοτεί κυβερνήσεις.
Ένα ενδεχόμενο που συζητήθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ ήταν η θυσία των προεξοφλημένων κερδών της. Δεν πρόκειται για μικρό ποσό: ορισμένοι οικονομολόγοι εκτιμούν τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή που πλήρωσε η ΕΚΤ για να αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα και την ονομαστική αξία τους από 5 ως και άνω των 15 δις ευρώ. Επιπλέον η ΕΚΤ έχει κερδίσει από το επιτόκιο. Εναλλακτικά, θα μπορούσαν να πάρουν τις ζημιές των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν στο χαρτοφυλάκιό τους οι εθνικές κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης – αν και τα ποσά δεν είναι μεγάλα. Μόνο που τα βήματα αυτά θα εγείρουν πολλές αντιρρήσεις μέσα κι έξω από την ΕΚΤ.
Η ΕΚΤ μπορεί στο τέλος να μην είναι σε θέση να ελέγξει τη ροή των γεγονότων. Η Αθήνα απειλεί να επιβάλει μια υποχρεωτική συμφωνία στους πιστωτές εισάγοντας ρήτρες συλλογικής δράσης που θα έχουν αναδρομική ισχύ προκειμένου να πιέσει τους ομολογιούχους που δεν θα θελήσουν να συμμετάσχουν στη συμφωνία. Η ΕΚΤ μπορεί να στηρίζει αυτή την κίνηση, θα προσπαθήσει όμως να εξαιρέσει τους δικούς της τίτλους, ενδεχομένως ανταλλάσσοντάς τους με άλλα ομόλογα που δεν θα υπόκεινται στο ελληνικό δίκαιο, άρα δεν θα τα πιάνουν οι ρήτρες συλλογικής δράσης ή μεταβιβάζοντάς τους στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αλλά κι αυτή η κίνηση μπορεί να έχει νομικές επιπτώσεις και να επισύρει αγωγές από τους άλλους ομολογιούχους για άδικη μεταχείριση. Δυστυχώς για την ΕΚΤ, τα ελληνικά ομόλογα στο αγγλικό και ελβετικό δίκαιο που δεν μπορούν να περιλάβουν ρήτρες συλλογικής δράσης με αναδρομική ισχύ έχουν ρήτρες pari passu, οι οποίες υποχρεώνουν σε ίση μεταχείριση των ομολογιούχων.
Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, η ΕΚΤ μπορεί στο τέλος να αποφασίσει ότι το λιγότερο κακό είναι απλά να αποδεχτεί τις ζημιές. Διότι αν θεωρηθεί ότι ο πιστωτικός κίνδυνος που αναλαμβάνει η κεντρική τράπεζα είναι ανώτερος των άλλων ομολογιούχων, η παρέμβαση της ΕΚΤ στις αγορές ομολόγων των άλλων κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας θα χάσει σε αποτελεσματικότητα. Οι επενδυτές των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων μπορεί να φοβηθούν την προνομιακή μεταχείριση της ΕΚΤ. Και κατά τον Στεφάν Ντεό, οικονομολόγο της UBS για ευρωπαϊκά θέματα, αυτό θα ήταν ένα πολύ κακό μήνυμα προς τις αγορές.