Εφιάλτης ο ακρωτηριασμός ποδιού για 50.000 διαβητικούς στην Ελλάδα

Τη στιγμή που αριθμός των ασθενών με διαβήτη ξεπερνά το 1 εκατομμύριο τα στοιχεία για τους ακρωτηριασμούς είναι σοκαριστικά. Το οικον...

Τη στιγμή που αριθμός των ασθενών με διαβήτη ξεπερνά το 1 εκατομμύριο τα στοιχεία για τους ακρωτηριασμούς είναι σοκαριστικά. Το οικονομικό κόστος και η πρόληψη

 

Διαστάσεις εφιάλτη παίρνει για τους διαβητικούς ο ακρωτηριασμός του ποδιού, μια από τις συχνότερες επιπλοκές της πάθησης, τον οποίο όμως είναι δυνατόν να γλιτώσουν οι ενημερωμένοι ασθενείς.

Το 5% των διαβητικών εμφανίζουν έλκη και κατά συνέπεια 40.000- 50.000 ασθενείς στην Ελλάδα κινδυνεύουν να υποστούν ακρωτηριασμό ποδιού σε ετήσια βάση, καθώς μόνον έναν στους δυο επισκέπτεται έγκαιρα τον γιατρό.
”Τον πληθυσμό ενός χωριού χάνουμε κάθε χρόνο στην Ελλάδα, αφού γίνονται 3.000 ακρωτηριασμοί διαβητικών, την ώρα που ο αριθμός των ασθενών ξεπερνά το 1 εκατομμύριο. Εξάλλου, ένας διαβητικός χάνει το πόδι του κάθε 20 δευτερόλεπτα παγκοσμίως και σε ετήσια βάση χάνονται 1 εκατομμύριο πόδια διαβητικών.
Τα στοιχεία αυτά μας ταλανίζουν. Πρέπει να δοθεί μεγάλη έμφαση στην πρόληψη, με τη συνεργασία πολλών ειδικοτήτων”, επισήμανε ο πρόεδρος της Εταιρίας Μελέτης Παθήσεων Διαβητικού Ποδιού (ΕΜΕΔΙΠ) Χρήστος Μανές, σε συνέντευξη Τύπου με αφορμή το 2ο Πανελλήνιο Συμπόσιο της Εταιρείας.
Το οικονομικό κόστος και η πρόληψη
Η μεγάλη συχνότητα ακρωτηριασμών είναι αποτέλεσμα της δημιουργίας έλκους στα πόδια, εξαιτίας της νευροπάθειας και της περιφερικής αρτηριοπάθειας των διαβητικών και έχει, εκτός από κοινωνικές, και οικονομικές συνέπειες.
”Ο ακρωτηριασμός κοστίζει 30.000 ευρώ, ενώ τεράστιο είναι και ο έμμεσο κόστος που προκύπτει, όπως για παράδειγμα λόγω της πρόωρης συνταξιοδότησης. Το 80% των ασθενών θα μπορούσε να είχε γλιτώσει το πόδι του, αρκεί να προσέλθει έγκαιρα στον ειδικό γιατρό. Δυστυχώς μόνο το 50% προσέρχεται έγκαιρα, οπότε έχει και περισσότερες πιθανότητες να σωθεί”, υπογράμμισε ο κ. Μανές.
Όπως εξήγησε, όλα ξεκινούν από μια πληγή στα πόδια, που εξελίσσεται σε σοβαρό έλκος, αν δεν δοθεί ιδιαίτερη προσοχή. ”Μόλις δει κανείς μια σχισμή στο πόδι του πρέπει να επισκεφτεί τον γιατρό. Αν έχει δημιουργηθεί ήδη πληγή, η αντιμετώπιση δυσκολεύει”, πρόσθεσε.
Ο Θεόδωρος Μεσημέρης, μέλος του ΔΣ της ΕΜΕΔΙΠ και διευθυντής της Μονάδας Υπερβαρικής Ιατρικής του νοσοκομείου ”Αγιος Παύλος”, τόνισε ότι ”η σωστή πρόληψη θα φέρει στο Εθνικό Σύστημα Υγείας απόθεμα 300.000 ευρώ κατά έτος.
Ένας καλά ενημερωμένος ασθενής είναι σε θέση να αναγνωρίσει έγκαιρα αν θα διατρέξει κίνδυνο. Η πρόληψη ξεκινά από την καθημερινή επισκόπηση των ποδιών. Με ένα καθρεφτάκι, ο καθένας μπορεί να δει αν υπάρχει αλλοίωση του χρώματος στο δέρμα του ποδιού, φλεγμονή κλπ, συμπτώματα που πρέπει να τον οδηγήσουν σε ένα ειδικό κέντρο. Επιπλέον, καθοριστική για τον διαβητικό είναι η διακοπή του καπνίσματος, διότι η συνήθεια αυτή επιβαρύνει τα μικρά αγγεία στα πόδια”.
”Φουλ” οι μονάδες στη Θεσσαλονίκη
Για την παρακολούθηση των ασθενών με διαβήτη και ειδικά με επιπλοκές όπως το διαβητικό πόδι, στη Βόρεια Ελλάδα, λειτουργούν ειδικές μονάδες, στο ”Παπαγεωργίου” και στον ”Αγιο Παύλο”, στην Θεσσαλονίκη, καθώς και στα νοσοκομεία Καβάλας και πανεπιστημιακό Αλεξανδρούπολης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι ανάγκη να δημιουργηθούν και νέα οργανωμένα κέντρα στα δημόσια νοσοκομεία. ”Δυστυχώς ο αριθμός των ειδικών κέντρων είναι μικρός για να ανταποκριθεί στην κοινωνική μάστιγα”, σχολίασαν οι δυο εκπρόσωποι της ΕΜΕΔΙΠ.

Πηγή: agelioforos.gr