Μετωπική επίθεση της τρόικας εναντίον της Ιταλίας..

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Η τάση για κομφορμισμό στο σύγχρονο κόσμο πιο...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Η τάση για κομφορμισμό στο σύγχρονο κόσμο πιο...

εκτεταμένη και βαθύτερη από ό,τι στο παρελθόν:

η τυποποίηση του τρόπου σκέψης και λειτουργίας

λαμβάνει εθνικές ή ακόμα και παγκόσμιες επεκτάσεις»

Antonio Gramsci, Τετράδια της φυλακής

Το χορό άνοιξε ο γνωστός μπεκρούλιακας, ο Μεσίτης (broker) του υπερεθνικού κεφαλαίου κύριος Jean-Claude Juncker κι εκτίναξε τα ιταλικά ομόλογα απόδοσης (spread), για τον στραγγαλισμό του ιταλικού λαού: "Σκληροί με την Ιταλία ή το τέλος του ευρώ... Η Ρώμη απομακρύνεται από τους στόχους, καμία ιδιαίτερη μεταχείριση... Αν η Ιταλία επιθυμεί ιδιαίτερη επιπρόσθετη μεταχείριση, αυτό θα σήμαινε το τέλος του ευρώ. Πρέπει να είμαστε πολύ σκληροί!" (Δες: Ο "ακροδεξιός" Σαλβίνι κι οι σύντροφοι της μαρμελάδας...).
Ο κύριος Juncker μιλώντας στη Βιέννη έθεσε και το πλαίσιο του 4ου Ράιχ: "Έχουμε σύγκρουση μεταξύ πολυμέρειας και μονομέρειας, Οι Ευρωπαίοι πρέπει να συνεχίσουν στη γραμμή της παγκόσμια πολυμέρειας. Εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να κάνουμε τα πάντα για συνεργασία με τον ΟΗΕ, τον τόπο της πολυμέρειας. Η Ευρώπη πρέπει να δυναμώσει την ευρωπαϊκή κυριαρχία, να μην επικρατήσει μονομέρεια. Η ευρωζώνη χρειάζεται ενίσχυση στο εσωτερικό της ώστε το ευρώ να είναι αξιόπιστο σε διεθνές επίπεδο. Πρέπει να βάλουμε σε τάξη μέσα στο σπίτι μας αν θέλουμε να είμαστε σημαντικοί στις διεθνείς αγορές..."... τι πιο ξεκάθαρο από την επιλογή να τσακίσουν την εθνική κυριαρχία των κρατών μελών της ΕΕ για την παγκόσμια ελεύθερη αγορά;
Σήμερα ποιος είναι το "άτακτο παιδί" της Ε.Ε.;
Η Ιταλία... κι έτσι ξεκίνησαν όλοι οι παγκόσμιοι μηχανισμοί για ένα πραξικόπημα στην Ιταλία.

“Σημαντική παρέκκλιση κι ανησυχητική”... μ΄ αυτές τις λέξεις σχολίασε τους στόχους του προϋπολογισμού της Ιταλίας το διευθυντήριο και ξεκαθάρισε την αντίθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον ιταλικό προϋπολογισμό.
Μετωπική επίθεση, κυρίως αδικαιολόγητη με πρωταγωνιστές τους πανταχού παρόντες Pierre Moscovici και Valdis Dombrovskis.
Η Ευρώπη του 4ου Ράιχ ξεκίνησε πόλεμο εναντίον της Ιταλίας. Απορρίφθηκε ο προϋπολογισμός κι είναι πλέον ορατός ο πανικός του διευθυντηρίου.
Η Ευρώπη "έκοψε" τον προϋπολογισμό της Ιταλίας, ενώ ο υπάλληλος των Ρότσιλντ λαμβάνει "δώρο" το 2,8%, με την αιτιολογία μείωσης των φόρων και για να ηρεμήσει το εκλογικό σώμα που κουράστηκε πολύ σύντομα από τα βίτσια του Μακρόν με τον σπιτωμένο σωματοφύλακα, τη γεροντόφιλη και παιδόφιλη σύζυγο και την σίγουρη ήττα στις ευρωεκλογές του Μάη, με τη Λε Πεν να στοχεύει την πρωτιά και την πρωτοκαθεδρία των ευρωσκεπτικιστών στο επόμενο ευρωκοινοβούλιο.
Η ιταλική κυβέρνηση, μέχρι τώρα, δεν κάνει πίσω ούτε μισό βήμα.
Δεν θα γίνουμε Ελλάδα, δεν θα υποταχθούμε όπως ο Τσίπρας... διαβεβαιώνουν το λαό. 
"Λαϊκιστές" κι "εθνικοκυριαρχικοί" είναι οι κατηγορίες του 4ου Ράιχ και της ιταλικής "αριστεράς" και δεξιάς... των Τραπεζιστών, δηλαδή όλων όσων πολεμούν σήμερα των ιταλικό λαό.
"Λαϊκιστές" είναι αυτοί που εργάζονται για τα συμφέροντα του λαού και σήμερα αποτελούν το μεγάλο κίνδυνο για το υπερεθνικό κεφάλαιο.
Όλα δείχνουν πως η Ευρώπη με την καθοδήγηση της Merkel και Macron-Juncker δεν ανέχεται τάσεις εθνικής κυριαρχίας σε καμία περίπτωση.
Όποιος δεν είναι διατιθέμενος να παραχωρήσει εθνική κυριαρχία (για παράδειγμα στην "ευρωπαϊκή συνοριακή αστυνόμευση" της Frontex για έλεγχο των ακτών), όπως αρνείται η Ιταλία, θα υποστεί την άνοδο των spread και την επίθεση με υποτιμήσεις της οικονομίας από τα όργανα του υπερεθνικού κεφαλαίου Moody’s και Standard’s.
Αν η Ευρώπη δεν υποχωρήσει, η Ιταλία θα είναι υποχρεωμένη να απαντήσει σ' αυτό τον ανελέητο πόλεμο με το “Σχέδιο B” του Paolo Savona και ν' αποχαιρετίσει την Ε.Ε. Μια συντεταγμένη έξοδος από το τρελοκομείο που βάπτισαν "Ενωμένη Ευρώπη".
Ο Di Maio, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σήμερα με αφορμή την επίθεση της "αριστεράς" και της δεξιάς στον κοινωνικό μισθό των 780 ευρώ για τους 4,5 εκατομμύρια άνεργους και τα 3,5 εκατομμύρια Ιταλών πολιτών κάτω από τα όρια της φτώχειας, ήταν απόλυτα σαφής:
"Μιλώ με τον κόσμο κι όλοι μου λένε μην υποχωρείτε... μην υποχωρείτε... Κανένας δεν μου είπε προσοχή στα spread, προσοχή στα spread... προσοχή στις αγορές... προσοχή στις αγορές...
Αν υποχωρήσουμε πάμε στο σπίτι μας...
Οι δεσμεύσεις μας προς το λαό γίνονται άμεσα πράξη, άμεσα, άμεσα... χωρίς καθυστερήσεις...
Δεν πρόκειται να κάνουμε ότι οι προκάτοχοί μας, δηλαδή φτωχοκομεία και φιλανθρωπία...
Διευκρινίζω, από τον κοινωνικό μισθό των 780 ευρώ το μήνα, απαγορεύεται ρητά το στοίχημα σε λοταρίες... Λέμε όχι στον τζόγο και γι' αυτό απαγορεύσαμε κάθε διαφήμιση του τζόγου. Σύντομα θα μειωθούν τα καταστήματα στοιχημάτων, θα απομακρυνθούν από περιοχές με σχολεία, πλατείες κ.λπ. Θα καταργήσουμε τα πρακτορεία στοιχημάτων...
Άμεσα κοινωνικός μισθός 780 ευρώ...
Άμεσα αύξηση όλων των κατώτατων συντάξεων στο ύψος του κοινωνικού μισθού των 780 ευρώ...
Άμεσα κατάργηση του συνταξιοδοτικού νόμου Fornero  («προσωπικής διαφοράς, επανυπολογισμός κ.α.», αντιγραφή αυτού το αντίστοιχο ελληνικό σύστημα Κατρούγκαλου)...
Άμεσα φόρος 15% σε εισοδήματα ως 65.000 ευρώ...".
Ο μαρξιστής φιλόσοφος Diego Fusaro, με αφορμή την επίθεση της "αριστερής" ναυαρχίδας των ΜΜΕ, “La Repubblica”, φωνή της κοσμοπολίτικης εργοδοσίας, στο πλευρό της ΕΚΤ (“La Repubblica”, voce del padronato cosmopolitico, sta con la Bce), σημειώνει στο άρθρο του μεταξύ άλλων:
"Είναι ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση δεν υποχωρεί παρά τη νευρικότητα των αγορών και την επέμβαση της ΕΚΤ...
Ιδιωτικά ιδρύματα, ξένοι κι όχι δημοκράτες προσπαθούν ν' ανατρέψουν την κυβέρνηση, που, πέρα από το αν αρέσει ή όχι, είναι δημοκρατική έκφραση, εθνικό-λαϊκή θέληση.
Όχι. Προκαλεί σκάνδαλο για τους δημοφοβικούς κοσμοπολίτες η ιταλική κυβέρνηση, που δεν είναι αρεστή στις αγορές και στην ΕΚΤ. Η κυβέρνηση δεν εγκαταλείπει και δεν αφήνει σ' αυτές τις ιδιωτικές και υπερεθνικές οντότητες την ιερή απόφαση να διαμορφώσει την Ιταλία 
(ça va sans ας πούμε, όχι σε μια κυβέρνηση επιτηδευμένων σερβιτόρων και υπάκουων γαμπρών χωρίς ποιότητα)".
Στην Ιταλία μετά τις εκλογές του Μάρτη έχουμε για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια το σχηματισμό μιας κυβέρνησης που διαθέτει κοινοβουλευτική και εκλογική πλειοψηφία.
Μια κυβέρνηση που το πρόγραμμά της ενέπνευσε στον ιταλικό λαό αισιοδοξία, πατριωτικό αίσθημα εθνικής κυριαρχίας και έφερε το χαμόγελο σε εκατομμύρια Ιταλούς πολίτες. Σίγουρα είναι μεγάλη νίκη να βλέπεις μετά από πολλά χρόνια τους Ιταλούς να χαμογελούν στους δρόμους και τις πλατείες, να μην νοιώθουν ένοχοι για την κλοπή του δημόσιου χρήματος από τα κλεπτοκρατικά πολιτικά κόμματα της "αριστεράς" και της δεξιάς.
Το αίσθημα της Εθνικής Κυριαρχίας και της Πατρίδας είναι το μεγαλύτερο όπλο αυτής της ιταλικής κυβέρνησης.
Θα αντισταθεί κι ως πότε θα μπορεί να επιμένει πως δεν θα γίνει Ελλάδα;
Αν το κατορθώσει θα σηματοδοτήσει νέους αγώνες και προοπτικές για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς κι αυτό τρέμει το 4ο Ράιχ: η Ιταλία μπόρεσε, εμείς γιατί όχι;
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν υπάρχει ούτε καν συμπάθεια στον αγώνα του ιταλικού λαού. Μίσος, φθόνος, κακία, συχνά χυδαιότητα και μάλιστα από το σύνολο της ομογάλακτης "αριστεράς", κυβερνητικής και μη κυβερνητικής.
Γιατί;
Διότι αυτό θα σημάνει την κατάρρευση του κομπραδόρικου και πουλημένου εγχώριου κομματικού σκηνικού και κυρίως εκείνης της "αριστεράς" που αποκολλήθηκε από τη "μαμά" κι υποτίθεται πως αντιστέκεται. Όμως η χυδαία στάση και χαρακτηρισμοί Τρούμπας της δεκαετίας του '50, απέναντι στην ιταλική προσπάθεια μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης ξεπερνάει ακόμη και τους νεοναζί της χρυσής αυγής.
Πως μπορεί να υπάρχει αριστερά που δεν ξεσηκώνεται στο ξεπούλημα της Μακεδονίας, της Κύπρου κι εξαντλείται σε "επαναστατικές μοτοπορείες" κι "ατομικά ανθρώπινα δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού";
Σχετικά:
* Ο "ακροδεξιός" Σαλβίνι κι οι σύντροφοι της μαρμελάδας...
**  Η "αριστερά" της Ιταλίας βγήκε πλατεία;