Και η δημοσιογραφία στην εντατική...

. Απο το liberopoulos.gr . Δεν είναι δυνατόν να ασχολούμαι σε αυτόν εδώ τον χώρο (που μπορεί να τον δει οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση στο ιντ...

.

Απο το liberopoulos.gr
.
Δεν είναι δυνατόν να ασχολούμαι σε αυτόν εδώ τον χώρο (που μπορεί να τον δει οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση στο ιντερνετ) με πεθαμένους όσο σπουδαίοι και διάσημοι κι΄αν υπήρξαν, εφ΄όσον συμβαίνουν γύρω μου γεγονότα με ζωντανούς, γεγονότα που συγκλονίζουν το πανελλήνιο και απαξιώνουν το επάγγελμά μου... ένα επάγγελμα που έπρεπε να ξυπνάει την κοινωνία κι΄όχι να την αποβλακώνει...
Δημοσιογράφος θα είμαι ως την τελευταία μου στιγμή και δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την απαξίωση του επαγγέλματός μου, το οποίο υπηρέτησα επί δεκαετίες. Αν αυτή τη στιγμή ανασταινόταν ένας από τους παλιούς δημοσιογράφους και έβλεπε ξαφνικά το τι συμβαίνει στα tabloid και στην ηλεκτρονική δημοσιογραφία θα πάθαινε συγκοπή. Σκεφθείτε οι παλαιότεροι (γιατί οι νεώτεροι ίσως δεν τους γνωρίζουν) πως θα αισθανόταν ένας Βλάσης Γαβριηλίδης, ένας Γεώργιος Βλάχος, ένας Δημήτρης Ψαθάς, ακόμη κι΄ο Αλέκος Φιλιππόπουλος ο εφημεριδάς που βασίστηκε στο ρεπορτάζ και στη φωτογραφία, βλέποντας σημερινούς δημοσιογράφους (αστέρες μάλιστα των μίντια) να ευτελίζουν το επάγγελμα που κάποτε ήταν λειτούργημα. Η έπαρση, η αναίδεια η ευτέλεια και η βωμολοχία που τους χαρακτηρίζει, δικαιολογεί ίσως τους αναγνώστες αρκετών κυριακάτικων εφημερίδων που πουλάνε ξύλινους τίτλους, φωτογραφίες από την κλειδαρότρυπα και πορνογραφικά ντιβιντί... Τις πετούν στα σκουπίδια και κρατούν μόνο τη μίνι μάρκετ πραμάτεια τους... Όσο για εκείνους που έκαναν τάχατες μοντέρνα διαφήμιση, μπανιαριζόμενοι σε βασιλικές σουίτες, τη λούζονται... Ο Γουόρχολ έλεγε ότι ο καθ΄ένας μπορεί να γίνει διάσημος για λίγο στα ΜΜΕ, αυτοί τα καταφέρνουν και γίνονται κάθε μέρα στα δελτία και στις εκπομπές...Πάει, τους ανέβασε τη δόξα, σαν το ελικόπτερο που κατέβηκε στο Κορυδαλλό…
Όσο για τον εικονιζόμενο, που προσπάθησε αλλά δεν απόχτησε τόσα εκατομμύρια καταθέσεις σαν τον άλλο, αλλά ούτε τον βάλανε στο επικρατείας, εκδικείται... Παιδί της πιάτσας, τους παίζει κάθε βράδυ πολιτικούς και δημοσιογράφους, όπως η γάτα το ποντίκι... Είμαι μαζύ του, όπως και με τον άρχοντα των δακτυλιδιών των δελτίων των οκτώ, που τον έχει πρωτοπαραθυράτο… Προσοχή, μη τον κοιτάζετε κατάματα, θα σας υπνωτίσει ο μεγαλύτερος ρολίστας που πέρασε ποτέ από τον θίασο των οχτώ...
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί μου τηλεφώνησε νέος δημοσιογράφος λαικού tabloid και μου συστήθηκε ως απόφοιτος σχολής δημοσιογραφίας... Πως λέμε στο σινεμά, σχολή Γκουσγκούνη και στη τηλεόραση σχολή αρπακόλλαι... Ήμαρτον Θεέ μου, όπως λέει και ο Γεωργίου σπίκιγκ...