GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Είναι ένα πάθος στην καρδιά μου...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Παλαιστίνη Είναι το σπίτι μου κι ο δρόμος της...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Παλαιστίνη
Είναι το σπίτι μου κι ο δρόμος της...
νίκης μου.
Είναι ένα πάθος στην καρδιά μου.
Είναι μια περήφανη μελωδία στα χείλη μου.
Ξένα πρόσωπα στην κλεμμένη Γη μου,
πουλάνε τη σοδειά μου, καταλαμβάνουν το σπίτι μου.
Όμως εγώ γνωρίζω το δρόμο μου,
ο λαός μου θα επιστρέψει στο σπίτι των παππούδων του,
ο λαός μου θα επιστρέψει στη ζεστασιά της κούνιας του.
Η Παλαιστίνη είναι το σπίτι μου κι ο δρόμος για τη νίκη μου.
Σουλαϊμάν Αλ Ίσσα*
ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της Συρίας και του Αραβικού Έθνους
(μετάφραση του σχολιαστή)

Ο αγαπημένος φίλος Βίκ και δολοφονημένος άνανδρα (Vittorio Arrigoni (Βίκ)... το γελαστό παιδί της Παλαιστίνης!) έλεγε το 2008, το δεύτερο χρόνο δολοφονικού αποκλεισμού της μαρτυρικής Γάζας από θάλασσα, γη κι αέρα, για να δείξει τι συμβαίνει:
«"Πάρε μερικά γατάκια, χαριτωμένα μικρά γατάκια και βάλτα σ' ένα κουτί"... μου λέει ο Τζαμάλ, χειρούργος στο Al Shifa, το κεντρικό νοσοκομείο της Γάζας, ενώ ένας νοσοκόμος ακουμπάει στο πάτωμα μπροστά μας δύο χαρτοκούτια με μεγάλες κηλίδες αίματος.
"Σφράγισε το κουτί και με όλο σου το βάρος χοροπήδα επάνω του μέχρι ν' ακούσεις το τελευταίο νιαούρισμα, τον ήχο που συνθλίβονται τα οστά".
Καρφώνω με τα μάτια έκπληκτος τα κουτιά κι ο γιατρός συνεχίζει... "Τώρα προσπάθησε να φανταστείς τι θα συνέβαινε αμέσως μετά τη διάδοση μιας τέτοιας σκηνής στον κόσμο. Τη δικαιολογημένη περιφρονητική αντίδραση της παγκόσμιας κοινής γνώμης, τις καταγγελίες των φιλοζωικών οργανώσεων...".
Ο Τζαμάλ συνεχίζει να μιλάει κι εγώ δεν κατορθώνω να μετακινήσω το βλέμμα μου από εκείνα τα κουτιά που είναι ακουμπισμένα στα πόδια μου... "Το Ισραήλ έκλεισε εκατοντάδες άμαχους πολίτες σε ένα σχολείο όπως μέσα σε ένα κουτί, τα περισσότερα παιδάκια και μετά το έλιωσε με το βάρος των βομβών. Και ποιες ήταν οι αντιδράσεις στον κόσμο; Σχεδόν τίποτα. Καλύτερα να είχαμε γεννηθεί ζώα παρά Παλαιστίνιοι. Μόνον έτσι θα είχαμε μεγαλύτερη προστασία".
Σ' αυτό το σημείο ο γιατρός σκύβει μπροστά στο ένα κουτί και μου το ανοίγει κατάμουτρα. Μέσα στο κουτί είναι είναι ακρωτηριασμένα άκρα, χέρια και πόδια από το γόνατο και κάτω, από το σχολείο Al Fakhura που λειτουργεί με την ευθύνη του ΟΗΕ, στη Τζαμπαλία. Περισσότεροι από 5ο οι νεκροί ως αυτή την ώρα.
Προσποιούμαι στον Τζαμάλ πως έχω ένα επείγον τηλεφωνικό ραντεβού και φεύγω, αλλά για την αλήθεια τρέχω στις τουαλέτες, διπλώνομαι στα δύο και κάνω εμετούς».

Στους βομβαρδισμούς του 2009, μέσα στη Γάζα ως ανθρώπινη ασπίδα και με τον Άνθρωπο και γιατρό Γιώργος Κίρκο (πρώην βουλευτής Θεσσαλονίκης) κι άλλους (βλ. Η Παλαιστίνη χρειάζεται έμπρακτη αλληλεγγύη κι όχι ψέματα και φιλανθρωπία!) αυτήκοοι μάρτυρες... Ο διευθυντής του νοσοκομείου της Γάζας που ενημερώνει για τις ανάγκες τον Γιώργο Κίρκο διακόπτει μιας κι ήρθε ένα ζευγάρι μπροστά μας. "Θα πρέπει να βγάλουμε από τη θερμοκοιτίδα το παιδάκι σας, για να βάλουμε ένα παιδάκι που έχει περισσότερες πιθανότητες ζωής...", τους λέει. Αναρωτιέται ο Γιώργος... "κι αυτές οι άδειες θερμοκοιτίδες;".
Οι γονείς παίρνουν το παιδάκι τους αναμένοντας το θάνατο για την ταφή... Τραγικές στιγμές... Ο διευθυντής που ζητάει να του μεταφράσουν την απορία που εκφράσαμε, μας λέει: "Ξέρετε, υπάρχει εμπάργκο στη Γάζα. Για παράδειγμα μια λυχνία κόστους λίγων σεντς δεν επιτρέπουν την αγορά της, την αγορά ανταλλακτικών... προσπαθούμε με κάθε τρόπο, αλλά ορισμένα γαλλικά κι αγγλικά ανταλλακτικά είναι άκρως απαραίτητα... αναντικατάστατα από κάθε πανουργία των τεχνικών μας για να λειτουργήσουν ορισμένα ιατρικά όργανα". Όπως ακριβώς συμβαίνει και με το συνεχιζόμενο από το 2012 εμπάργκο εναντίον της Συρίας. Ευτυχώς στη Συρία σ' αυτόν τον τομέα υπάρχουν οι Ρώσοι, οι Κουβανοί, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, το Ιράν, η Κίνα...
Σήμερα  έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί η εποχή του Αραφάτ και του Ανδρέα Παπανδρέου (Σάμπρα & Σατίλα... ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!)
Πρέπει να αποδεχτούμε σήμερα πως η Αντίσταση, ο Αγώνας για την επιστροφή της κλεμμένης πατρίδας περνάει αποκλειστικά στις Παλαιστινιακές ηγεσίες. Θα ήταν η χειρότερη αλληλεγγύη σ' αυτόν το λαό η συνέχιση της πολιτικής μυωπίας, της αποσιώπησης αυτού που συμβαίνει στο εσωτερικό της Παλαιστινιακής πολιτικής σκηνής.
Πρώτα από όλους οφείλουν οι ηγεσίες των Παλαιστινιακών κομμάτων κι οργανώσεων ν' αποφασίσουν: Επιθυμούν να μην παραδοθούν, να μην αποδεχτούν περαιτέρω συμβιβασμούς κι υποχωρήσεις;
Θα λάβουν υπόψη τους ότι τα αθώα θύματα του σιωνισμού δεν είναι μόνον οι δολοφονημένοι άμαχοι χθες από τους ελεύθερους σκοπευτές και μάλιστα 70 χρόνια από την επέτειο της Al Nakba ("καταστροφή");
Θα λάβουν υπόψη τους πως πέρασε η εποχή που η Παλαιστινιακή Επανάσταση είχε Ηγέτες...;
Η Απόφαση 194 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ψηφίστηκε πρώτη φορά στις 11 Δεκέμβρη 1948 κι επαναλαμβάνεται διαρκώς επί 70 χρόνια -όπως ακριβώς εκείνη της κατοχής του 40% της μαρτυρικής μας Κύπρου- μετά την κλοπή της πατρίδας των Παλαιστινίων, διακηρύσσει: Το αναφαίρετο Δικαίωμα των προσφύγων, εκείνων που διέφυγαν τη σφαγή, ή εκείνων που απελάθηκαν, να επιστρέψουν στα σπίτια τους «το συντομότερο δυνατόν».
Σήμερα 5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι βρίσκονται διάσπαρτοι σε στρατόπεδα προσφύγων στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Συνεπώς η όποια αξιοπιστία ήθελε να εμφανίζει στην παγκόσμια κοινότητα ο πιο γελοίος οργανισμός απάτης -τον πληρώνουν ακριβά κι οι Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες- δεν υπάρχει. Ούτε δικαιολογείται με τις εκατοντάδες αποφάσεις του για καταδίκη του ισραηλινού απαρτχάιντ, της κατασκευής του Τοίχους του αίσχους, των παράνομων εποικισμών, ή ακόμη την πρόσφατη που για μία ακόμη φορά αναγνωρίζει ως πρωτεύουσα της Παλαιστίνης την Ιερουσαλήμ.
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια άλλη "εποχή". Κανένας δεν μιλάει για εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου. Η "πολιτισμένη" Ευρώπη, όπως και το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών καλούν σε "αυτοσυγκράτηση" τους δολοφόνους και τα αθώα άοπλα θύματα. Οι δημοσιογράφοι, τα ΜΜΕ, οι οργανώσεις "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" των ιδρυμάτων Σόρος, Ροκφέλερ, Ρότσιλντ κι η "ευρωπαϊκή αριστερά", θεωρούν αποδεκτά:
- το απαρτχάιντ
- τη φυλάκιση και βασανισμό ακόμη κι ανήλικων παιδιών

- τις καθημερινές δολοφονίες Παλαιστινίων
- το Τοίχος του Αίσχους
- τους καθημερινούς εποικισμούς
- την ανακήρυξη της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ
και...
...το πανηγύρι Eurovisione που θέλουν να εμφανίσουν ως "τέχνη", "πολιτισμό" της Ευρώπης, θα έχει έδρα την Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα της Παλαιστίνης


Ο Μαχμούντ Αμπάς, πρόεδρος της "Παλαιστινιακής Αρχής", όταν δεν εγκαινιάζει μετονομασίες δρόμων δίνοντας το δικό του όνομα -μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο ηγέτης εν ζωή να μετονομάζει οδούς, με το όνομά του- συνεχίζει το δρόμο των συμβιβασμών για τις επιχορηγήσεις από τους άραβες δικτάτορες, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ. Ορισμένοι θα πουν πως αυτά δεν θα έπρεπε να λέγονται για "το καλό της Παλαιστίνης". Όμως όλοι τα γνωρίζουν και δεν είναι αποκαλύψεις. Η αλήθεια είναι επαναστατική και πρέπει να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, ακριβώς για το Δικαίωμα στην κλεμμένη πατρίδα του λαού της Παλαιστίνης.
Ο κύριος Μαχμούντ Αμπάς, παραμένει πειθήνιο όργανο του σιωνιστή δικτάτορα Σαούδ, που όχι μόνον καλεί τους Παλαιστίνιους να υποταχθούν στους κατακτητές τους, να εγκαταλείψουν το Δικαίωμα στην Επιστροφή, παρουσιάζοντας και "σχέδια" να μεταφερθούν στην έρημο του Σινά, αλλά και στον πλήρως ελεγχόμενο από το Ισραήλ "αραβικό σύνδεσμό" εξαπολύει επιθέσεις εναντίον της Συρίας, του Ιράν και της Χεζμπολάχ, που μάλιστα μόλις χθες επικήρυξε ως "τρομοκράτες" 10 ανώτατα στελέχη της οργάνωσης μετά τη νίκη στις εκλογές του Λιβάνου (To "σύνδρομο" του Άξονα της Αντίστασης κτύπησε και τον Λίβανο!).

Όταν ο Μαργουάν Μπαργκουτί, ο αρχηγός της ιστορικής Φατάχ του Αραφάτ σαπίζει στις φυλακές των σιωνιστών...
Όταν ανήλικα αγόρια και κορίτσια των Παλαιστινίων σαπίζουν στις φυλακές...
Όταν οι δολοφονίες Παλαιστινίων είναι ζήτημα ρουτίνας...
Σήμερα αντί να θεμελιώσουν ξανά την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - ΟΑΠ, την εξαφανίζουν. Την Παρασκευή 4 Μάη ο κύριος Μαχμούντ Αμπάς ανακοίνωσε την "επανεκλογή" του μετά το τέλος των τετραήμερων εργασιών του Παλαιστινιακού Εθνικού Συμβουλίου στη Ραμάλα, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την "εκλογή" μελών της νέας Εκτελεστικής Επιτροπής, του ανώτατου οργάνου της Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - ΟΑΠ.

1: Abu Jihad, αρχηγός του ένοπλου τμήματος της di Al Fatah .
2: Abu Abbas, υπεύθυνος της επιχείρησης "Achille Lauro".
3: Abi Iyad, υπεύθυνος ασφάλειας της Al Fatah .
4: Γιάσερ Αραφάτ.
5:George Habbash, Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - F.P.L.P.
6: Inaam Raad, ηγέτης του
Συριακού Εθνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος - P.S.N.S.
7: George Ibrahim Abdallah, από τους μεγαλύτερους ηγέτες της Παλαιστινιακής Αντίστασης, σήμερα φυλακισμένος στη Γαλλία.
8: Οι ηγέτες του φοιτητικού κινήματος του Ιράν, που πρωτοστάτησαν στην κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας στην Τεχεράνη.

Υπήρχαν ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, αλλά η Παλαιστίνη κι ο αγώνας για την πατρίδα, ήταν πάνω από όλα... (Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - ΟΑΠ την εποχή του Αραφάτ: Όταν η Παλαιστινιακή Επανάσταση είχε Ηγέτες...)

Ότι αποσιωπούν όλοι, δυστυχώς κι  όλες οι Παλαιστινιακές οργανώσεις, δεν προωθούν το δίκαιο αγώνα ενός μαρτυρικού λαού.
Ο κύριος Μαχμούντ Αμπάς αποφάσισε να συνεδριάσει το όργανο της ΟΑΠ, που συμμετέχουν όλα τα κόμματα κι οι επαναστατικές οργανώσεις της Παλαιστίνης, στην κατεχόμενη Ραμάλα.
Πως θα έμπαιναν στην κατεχόμενη Ραμάλα, από τα γνωστά απάνθρωπα ισραηλινά checkpoint, οι επικηρυγμένοι ηγέτες του Παλαιστινιακού Εθνικού Συμβουλίου;
Ο κύριος Μαχμούντ Αμπάς τους διαβεβαίωνε πως οι κατοχικές δυνάμεις θα τους επέτρεπαν την είσοδο και την έξοδο...
Ισραηλινό checkpoint για να εισέλθει κάποιος στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη...
Μόνον ηλίθια, ή αφελή θα ήταν τα μέλη του Παλαιστινιακού Εθνικού Συμβουλίου που θα αποτολμούσαν να περάσουν τα σύνορα, τα ισραηλινά checkpoint για να εισέλθουν στα κατεχόμενα στη συνεδρίαση, αφού θα είχαν βασιστεί στις διαβεβαιώσεις των ισραηλινών προς τον κύριο Αμπάς.
Όταν δεν συμμετείχε ΚΑΜΙΑ Παλαιστινιακή οργάνωση, οι Παλαιστινιακές οργανώσεις ιδρυτικά μέλη της ΟΑΠ, όπως το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, το Δημοκρατικό Μέτωπο, αλλά η Χαμάς, η Τζιχάντ, ακόμη και στελέχη της αριστερής πτέρυγας της Φατάχ, πως υπήρξε "επανεκλογή" του κυρίου Μαχμούντ Αμπάς, αλλά και των μελών της νέας Εκτελεστικής Επιτροπής; Άραγε στήθηκαν έστω κάλπες, υπήρξαν υποψήφιοι; Προτάθηκε ο κύριος Αμπάς, ανακοινώθηκαν τα ονόματα και ρωτήθηκαν όσοι συμμετείχαν αν είχαν κάποια διαφωνία...


Ο αρχηγός της Χεζμπολάχ Sayyed Hassan Nasrallah, μιλώντας τη Δευτέρα 14 Μάη σε εκδήλωση μνήμης για τον Μάρτυρα Κομαντάντε Sayed Mousatafa Badreddine, που σκοτώθηκε το 2016 στη Συρία πολεμώντας τους τρομοκράτες, μεταξύ άλλων κάλεσε τους Παλαιστίνιους να μην αποδεχθούν τη "νέα πρόταση ειρήνευσης" των ΗΠΑ που περιλαμβάνει: "Παλαιστινιακό κράτος στη Γάζα. Οι Παλαιστίνιοι στα κατεχόμενα από το 1967 Παλαιστινιακά εδάφη με ειδικό καθεστώς. Όποιος αρνηθεί την πρόταση θα έχει κυρώσεις. Ο Τραμπ πιστεύει σ' αυτή την πρόταση ειρήνης". (Περισσότερα κι ειδικά για την επίθεση του άξονα της Αντίστασης στο κατεχόμενο Γκολάν, το ρόλο της Συρίας, το Παλαιστινιακό, την πλήρη αδυναμία του Ισραήλ κ.α.π. σε French al-Manar, 14 Μάη 2018.
Όσο κι θεωρηθούν ενοχλητικές αυτές οι επίσημες πληροφορίες, θα επαναλάβουμε πως τώρα η υπόθεση είναι στα χέρια των Παλαιστινίων και δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες για υπαναχωρήσεις και "διαπραγματεύσεις": Το δίλημμα στους Παλαιστίνιους: με τον άξονα της Αντίστασης, ή τα πετροδολάρια των σιωνιστών αράβων

70 χρόνια από την "Καταστροφή", δεν υπάρχουν διλήμματα για τους Παλαιστίνιους πολιτικούς:
- Καμία συζήτηση, διάλογο με ή χωρίς διαμεσολαβητές με το ναζιστικό καθεστώς απαρτχάιντ! 
- Άμεση αποχώρηση από το σιωνιστικό "αραβικό σύνδεσμο" του δικτάτορα Σαούδ!
- Με τον Άξονα της Αντίστασης ή υποταγή!

Σχετικά με την Παλαιστίνη:
* Ανθρώπινη ασπίδα ΜΕΣΑ στη Γάζα, στη διάρκεια των βομβαρδισμών 1

* Ανθρώπινη ασπίδα ΜΕΣΑ στη Γάζα, στη διάρκεια των βομβαρδισμών 2

* Έφυγε ο Παπαφλέσσας της Επανάστασης, αλλά πρόλαβε Λεύτερο το Χαλέπι!

* Όταν η Παλαιστινιακή Επανάσταση είχε Ηγέτες...

* Σάμπρα & Σατίλα... ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!

* 15 Μάη 1948... H μεγαλύτερη κλοπή στην παγκόσμια ιστορία
* Vittorio Arrigoni (Βίκ)... το γελαστό παιδί της Παλαιστίνης!

* O Όμαρ της Νάπολης...

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση